Ένας επιθετικός της Κηφισιάς εν ονόματι Τετέι ήταν αρκετός για να κάνει όλη την άμυνα μας να φαίνεται παιδική χαρά και ο Παναθηναϊκός παρότι βρέθηκε να προηγείται από το πουθενά με 1-2, κατάφερε να χάσει με 3-2, από την νεοφώτιστη ομάδα που έπαιζε σε ουδέτερο γήπεδο, το οποίο είχε κυρίως οπαδούς μας.
Έτσι, ο Παναθηναϊκός ξεκινάει το πρωτάθλημα ακριβώς όπως και πέρυσι, κάνοντας ξεκάθαρο πως αφενός δεν μπορεί κι αφενός πως δεν θέλει. Ούτε η διοίκηση, ούτε ο προπονητής, ούτε η ομάδα μπορούν και θέλουν. Αυτές τις δύο αγωνιστικές έγινε ξεκάθαρο τόσο το αγωνιστικό έλλειμμα που υπάρχει σε σχέση με τους ανταγωνιστές σου, όσο και η ανιωθίλα που έχει ποτίσει σε κάθε κύτταρο τον ποδοσφαιρικό οργανισμό.
Αυτά που -δεν- έγιναν και σήμερα στον Βόλο δεν αποτελούν έκπληξη και δεν έκαναν κανέναν να μείνει με το στόμα ανοιχτό. Όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο, είτε κοροϊδεύει τον εαυτό του, είτε το σημερινό ματς ήταν το πρώτο που είδε μετά την φιέστα του 2010.
Ο Παναθηναϊκός είναι 15 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα και θα μείνει για 16 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα γιατί τις τύχες της ομάδας τις ορίζει ο Γιάννης Αλαφούζος. Όλα τα άλλα είναι δευτερευούσης σημασίας. Ο προπονητής δεν θα βγάλει την σεζόν αλλά δεδομένα δεν είναι αυτός το κύριο πρόβλημα. Ο τεχνικός διευθυντής επίσης θα αποχωρήσει, αλλά ούτε εκείνος είναι η μεγάλη εικόνα του προβλήματος.
Η ομάδα έχει ποτιστεί με μιζέρια και ηττοπάθεια. Δεν έχει το μέταλλο του νικητή, δεν έχει αυτοπεποίθηση, δεν εμπνέει και δεν υπόσχεται τίποτα για το μέλλον. Εμείς καλώς ή κακώς πατάμε στα γήπεδα γιατί έτσι έχουμε μάθει όλη μας την ζωή και ευτυχώς ή δυστυχώς ελπίζουμε σε κάθε ματς πως θα βγούμε νικητές γιατί αγαπάμε το τριφύλλι. Όμως, κάθε τόσο η πραγματικότητα είναι σκληρή και μας υπενθυμίζει πως αυτή η ομάδα με αυτή την διοίκηση δεν θα δει άσπρη μέρα.
Τι έγινε σήμερα στο παιχνίδι δεν έχει πολύ σημασία γιατί πχ τα ίδια λέγαμε και πέρυσι μετά την ξεφτίλα στην Λαμία. Τι αναλύσεις θα γίνουν από τα ΜΜΕ δεν έχει ούτε αυτό τόσο σημασία, καθώς πάνω-κάτω τα ίδια λεγόντουσαν και πέρυσι μετά το Χ κόντρα στην Καλλιθέα στην Λεωφόρο. Ποιος θα αποχωρίσει αύριο-μεθαύριο ούτε αυτό έχει πολύ αξία, αφού η ιστορία έχει δείξει πως δεν υπάρχουν θεμέλια για να οικοδομηθεί οτιδήποτε υγιές.
Ο Παναθηναϊκός δεν είναι βαριά άρρωστος. Είναι απελπιστικά άρρωστος. Και δεν υπάρχουν θαύματα. Η ιστορία έδειξε πως ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να ζήσει ευτυχισμένες μέρες με τον Αλαφούζο στο τιμόνι. Να πάει στο καλό, να δούμε κάτι νέο μπας και αλλάξει επιτέλους κάτι γιατί τα χρόνια περνάνε, μεγαλώνουμε και ξεχνάμε...

Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου