Ο Δημήτρης Χατζηχρήστος έφυγε από την ζωή και οπαδοί ανεξαρτήτως ομάδας εκφράζουν τα συλλυπητήρια τους για τον χαμό ενός οπαδού.
Και είναι ειρωνικό...
Αφενός γιατί οι "τιμές" δίνονται μετά θάνατον κι αφετέρου γιατί το στοιχείο του αγνού οπαδισμού που εκπροσωπούσε ο συγκεκριμένος άνθρωπος και το οποίο ενώνει, είναι τελικά εκείνο που σνομπάρεται στην ενεργό οπαδική σκηνή.
Μαχαίρια, πιστόλια, σκηνικά, λεφτά, υπαλληλίκια...είναι εκείνα που κάνουν κουμάντο στις θύρες των οργανωμένων. Όμως, σε κάθε ευκαιρία φαίνεται πως η αγάπη είναι εκείνο που βαστάει στο πέρασμα του χρόνου...
Αγάπη για τα χρώματα σου, το έμβλημα σου, τις παιδικές σου αναμνήσεις...
Γιατί δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα...
Καλό ταξίδι!
ΥΓ: ...και σεβασμός για την αγάπη του άλλου. Εκείνου που νιώθει τα ίδια συναισθήματα, απλώς για άλλα χρώματα...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου