Έσπασε την σιωπή του ο Αλαφούζος με την συνέντευξη που έδωσε στην Athens Voice. Την διαβάζεις και τελικά αντιλαμβάνεσαι πως έσπασε τα νεύρα μας, με όσα εκτός τόπου και χρόνου αφηγήματα, λέει. Πραγματικά, έχω τσαντιστεί άπειρες φορές με τον εαυτό μου, που αναλώνομαι στον συγκεκριμένο παράγοντα και αδυνατώ να απασχοληθώ με τα αμιγώς αγωνιστικά ζητήματα της ομάδας. Όμως, όταν ο χειρότερος παράγοντας που έχει περάσει από τα ιστορικά του Συλλόγου συμπλήρωσε 11 χρόνια, πως είναι δυνατόν να ασχοληθώ με έναν κακό προπονητή ή παίκτη;
Πάμε όμως στο προκείμενο.
Έχετε ακούσει για την τέχνη της μπουρδολογίας; Αποπροσανατολίζει, κουράζει και κερδίζει τον χρόνο. Κι αυτήν την τέχνη, την έχει αναπτύξει σε ικανοποιητικό βαθμό ο Γιάννης Αλαφούζος. Λένε πως όταν ενώσεις ομαλά πολλές αστειότητες και ψέμματα, τότε μπορεί το αποτέλεσμα να φαίνεται λογικό και αληθοφανές.
Έχετε την εντύπωση πως δεν το καταφέρνει ήδη; Αρκεί να δείτε τις κερκίδες της Λεωφόρου. Κανένας δεν πιστεύει πως μαζί του ο Παναθηναϊκός θα δει άσπρη μέρα κι όμως πολλοί δεν θα φωνάζουν συνθήματα εναντίον του.
Γιατί; Γιατί "έχω βάλει 130 εκατομμύρια ευρώ"...
Και να το πιάσουμε από εκεί. Έχω (ή μάλλον απέκτησα) σαν πάγια αρχή μου ότι δεν έχω κανένα δικαίωμα να κάνω κουμάντο στου άλλου το πορτοφόλι. Είναι θρασύτατο και "πρόστυχο". Όμως, εδώ πέρα γεννάται ένα άλλο ζήτημα και συγκρούεται με το διαχρονικό ερώτημα που συντροφεύει τον Αλαφούζο καθόλη την διάρκεια της ενασχόλησης του με τον Παναθηναϊκό.
Πως γίνεται να δηλώνεις πως έχεις βάλει τόσα εκατομμύρια και την ίδια στιγμή να μην έχεις πετύχει τίποτα; Πως γίνεται να δηλώνεις ότι συνεχίζεις να βάζεις και να μην θες να απεμπλακείς από κάτι που σε φθείρει και το θεωρείς...ατύχημα; Πως μετά να μην βρίσκουν πάτημα οι...κακοπροαίρετοι και να αναρωτιούνται εύλογα, για ποιο λόγο δεν φεύγεις;
Επίσης, κάθε άνθρωπος οφείλει να έχει μια στοιχειώδη συναίσθηση. Ότι ισχυρίζεσαι πως έχεις βάλει 130 εκατομμύρια ευρώ δεν σημαίνει πως αυτομάτως αποκτάς το δικαίωμα της διαχρονικής άφεσης αμαρτιών. Είναι το ίδιο με τα χιλοπαιγμένα χρέη. Ότι ξεχρέωσες δεν σημαίνει πως έχεις κλείσει θέση για όσο γουστάρεις και συγχωροχάρτι για κάθε -εσκεμμένο- λάθος. Επιπλέον, εάν με τόσα εκατομμύρια έχεις καταφέρει να λερώσεις την ιστορία του Συλλόγου, τότε είτε τα λεφτά δεν είναι αρκετά, είτε εσύ δεν τα διαχειρίζεσαι σωστά. Και στις δύο περιπτώσεις, δεν κάνεις.
Συνεχίζουμε..."είχαμε βάλει στο πενταετές σχέδιο ότι θα κερδίζαμε πρωτάθλημα και θα βγαίναμε στο Champions League, αλλά ο Ολυμπιακός ήταν τόσο αδηφάγος"
Για ποιον Ολυμπιακό μιλάμε; Του Μαρινάκη; Αυτόν που πολέμησε τα πρώτα χρόνια; Και την Άνοιξη του 2017, τι; Τα βρήκε με αυτόν που δεν τον άφησε να ορθοποδήσει; Τον Φλεβάρη του 2020; Όταν είχε πάει να καταθέσει για τα στημένα; Γιατί δήλωνε στο δικαστήριο πως δεν θυμάται; Αυτός δεν θυμάται κι εμείς δεν ξεχνάμε...
Για τόσο χαμηλής νοημοσύνης μας περνάει; Προφανώς, ρητορικό το ερώτημα...
Πάμε στο επόμενο..."εκτός από την οικονομική αιμορραγία, το πρόβλημα είναι και ψυχικό και ηθικό"
Αλήθεια, πόσους ανθρώπους ξέρετε στην ζωή σας να τραβάνε όλα αυτά που δηλώνει πως τραβάει ο Αλαφούζος και να μην βάζουν ένα τέλος, αλλάζοντας σελίδα στην ζωή τους; Πως γίνεται ένας άνθρωπος που βιώνει όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα και που έχει αναγνωρίσει πως δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να το φέρει στα μέτρα του, να μην επιλέγει την απομάκρυνση;
Πόσο λογική έχει να κάθεσαι κάπου, που δεν υπάρχει κάτι θετικό τριγύρω, ξέρεις εξαρχής πως είσαι σε μειονεκτική θέση, άπαντες σε βρίζουν και δεν πετυχαίνεις ένα σοβαρό επίτευγμα;
Ξέρετε κάποιον άνθρωπο με τέτοια λογική τριγύρω σας;
Τι άλλο έχουμε...α, ναι "κι εγώ θέλω να κερδίζω, αλλά όχι θυσιάζοντας αξίας και αρχές δικές μου και της ομάδας μας"
Να πάμε πίσω στον Απρίλη του 2008 ή όχι; Εγώ λέω να πάμε...να θυμηθούμε έναν Γερμανό; που στιγμάτισε μια για πάντα την ιστορία του Συλλόγου; Ναι, για τον Βέμερ μιλάω...εκεί πόσες αξίες χώρεσαν για να πέσουμε στην Β Εθνική; Πόσες αρχές χώρεσαν για να φάμε 3ετές ban από την Ουέφα; Φαντάζομαι θα έγιναν κάποιες εκπτώσεις, έτσι;
Οι ίδιες αρχές και αξίες ήταν με την εποχή που ο Παναθηναϊκός έγινε ουρά του γαύρου και διοικητικοί μας σχεδόν παρακαλούσαν τους παίκτες μας να υπογράψουν στον Μαρινάκη;
Ή οι αρχές της ομάδας μας επιτάσσουν να είμαστε κομπάρσοι και αλλεργικοί με τίτλους και διακρίσεις; Ή όταν πέφτουμε για εξωαγωνιστικούς λόγους κατηγορία, να τα κάνουμε "πλακάκια" με τα τηλεοπτικά συμβόλαια ώστε τελικά να μην πέσουμε;
Να περάσει το επόμενο..."είχαμε αρχίσει να ψάχνουμε από τον Οκτώβριο για διαθέσιμους προπονητές, γιατί έβλεπα ότι το πράγμα είχε αρχίσει να κακοφορμίζει"
O Παναθηναϊκός είχε τον Οκτώβριο δύο εντός έδρας ήττες. Μια με την Άεκ και μια με την Ρεν. Είχε 4 βαθμούς σε 3 παιχνίδια στην Ευρώπη και ήταν πρώτος στο πρωτάθλημα.
Τι πιο φυσιολογικό να ξεκινάς να ψάχνεις για αντικαταστάτη του πιο πετυχημένου προπονητή επί ημερών σου, που είχε παράλληλα και την στήριξη του κόσμου;
Πάμε παρακάτω..."Του έλεγα λοιπόν τον πόνο μου και μου είπε «Γιάννη, έχω έναν φίλο ο οποίος είναι σπουδαίος άνθρωπος και νικητής και ηγέτης. Στον συνιστώ ανεπιφύλακτα»"
Μέχρι τότε ξέραμε πως ο Αλαφούζος ήταν ικανός από μόνος του εν μια νυκτί να διαλύσει τα πάντα. Τότε μάθαμε πως σε αυτόν τον βοηθούν πλέον και οι φίλοι του που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την ομάδα.
Καταλάβατε πως λοιπόν διέλυσε την φετινή σεζόν; Ήθελε να διώξει τον Γιοβάνοβιτς που τον είχε στο -2 από τον βασικό του στόχο και αποφάσισε πως ο κατάλληλος για να τον διαδεχθεί ήταν ένας...εν αποστρατεία προπονητής και το αποφάσισε μέσα σε μια μόλις συνάντηση. Προγραμματισμός από τους λίγους...
Κι όμως είπε κι αυτό..."έχουμε τα μοναδικά δύο τεχνητά γήπεδα στην Ελλάδα, τα οποία έχουν ποιότητα FIFA PRO. Έχουμε και ένα καταφύγιο για σκυλιά, στο οποίο υπάρχουν καμιά εικοσαριά σκυλιά"
Αυτό το σημείο νομίζω πως ήταν το καλύτερο της συνέντευξης του. Μιλάμε για το προπονητικό κέντρο...την εξέλιξη του, τις δουλειές που έχουν γίνει και μια από αυτές είναι ένα καταφύγιο για σκυλιά. Ο ορισμός του ό,τι να ναι σαν απάντηση...
Κάτι άσχετο, το προπονητικό τελικά πέρασε στον Παναθηναϊκό; Είναι περιουσιακό του στοιχείο; Ντόμπρα ρωτάω, δεν ξέρω.
Και επιτρέψτε μου να κλείσω με δύο ατάκες του...τις οποίες και θα αφήσω ασχολίαστες για την ψυχική μου υγεία. Και τα συμπεράσματα δικά σας...
"Προσπαθώ να γίνει ο Παναθηναϊκός πρωταθλητής"
"Δεν αισθάνομαι λύπη, είμαι υπερήφανος γι' αυτό που έχω κάνει, είμαι υπερήφανος που επιβιώσαμε, υπερήφανος που έχουμε δώσει μάχες με το ένα χέρι δεμένο πίσω από την πλάτη. Άλλες τις έχουμε κερδίσει, άλλες τις έχουμε χάσει"
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου