Όπως αναμενόταν, το όνομα του Παναθηναϊκού στο μπάσκετ απέκτησε...επίθετο και ακούει στο όνομα ΑΚΤΩΡ...
Όπως αναμενόταν, υπήρξαν αντιδράσεις, πολύ πιο ήπιες σε σχέση με το παρελθόν και όταν συγκεκριμένα ο μπασκετικός Παναθηναϊκός αποφάσισε να...χορηγοποιήσει το όνομα του.
Ήταν καλοκαίρι του 2016, όταν η...Superfoods μπήκε στην ζωή μας και μας έκατσε πάρα πολύ άσχημα. Τόσο σε αυτούς που έκαναν κριτική, όσο και σε αυτούς που την δέχθηκαν, με αποτέλεσμα ο Παναθηναϊκός πυλώνας της πράσινης ενημέρωσης (το board των web), να κατεβασεί ρολά...
Από την πλευρά μου είχα υποστηρίξει πως στα χρόνια του επαγγελματισμού δεν χωράνε ρομαντισμοί. Μια άποψη που δυστυχώς την ενστερνίζομαι μέχρι σήμερα, αφού εάν σαν Σύλλογος επιλέγεις να κάνεις πρωταθλητισμό, τότε καλείσαι να κάνεις συμβιβασμούς, ώστε να γίνεις ανταγωνιστικός απέναντι σε αγορές όπως η Ισπανία, που έχουν πολλαπλάσιες οικονομικές δυνατότητες.
Όμως, υπάρχουν κάποια "αλλά". Ή μάλλον καλύτερα κάποια όρια.
Όπως από την μια δεν μπορείς να είσαι αιθεροβάμων περιμένοντας έναν Παύλο και έναν Θανάση να βάζουν λεφτά δίχως να προσδοκούν έσοδα...έτσι και από την άλλη δεν γίνεται τα πάντα να θυσιάζονται στον βωμό του πρωταθλητισμού.
Κάποτε θα υποστήριζα πως ο κόσμος του Συλλόγου θα μπορούσε να ματσάρει τα 2 εκατομμύρια ευρώ ετησίως που προσφέρει ο συγκεκριμένος χορηγός, με οικονομική συνδρομή μόνο για αυτόν τον σκοπό, το "καθαρό" όνομα. Όμως το εγχείρημα της Παναθηναϊκής Συμμαχίας (πολύ πριν ο Αλαφούζος αποδείξει πόσο επικίνδυνος είναι) ήταν η καλύτερη απάντηση για να μην μου επιτρέπει να βρω ούτε κουράγιο, να υποστηρίξω κάτι τέτοιο.
Το όνομα λοιπόν απέκτησε ξανά χορηγό. Όμως εκεί πρέπει να είναι και το όριο. Γιατί αν σήμερα δεν υπάρχουν καθόλου αντιδράσεις, τότε αύριο με την ίδια επιχειρηματολογία μπορεί το τριφύλλι να αποκτήσει...παρέα ή η φανέλα να μην έχει ούτε λίγο πράσινο εξαιτίας μιας καλής οικονομικής προσφοράς.
Ο σύγχρονος αθλητισμός έχει γίνει business, αλλά χωρίς τον ρομαντισμό του κόσμου που τον κρατά πολλές φορές πιστό και ενεργό, κανένας χορηγός δεν θα βρει λόγο για να δώσει λεφτά σε μια ομάδα...
ΥΓ: Τα πάνω συμβαίνουν όταν επιλέγεις να βγεις ή να διατηρείσαι στον αφρό. Εάν συνειδητά επιλέξεις να τραβήξεις άλλο δρόμο θυσιάζοντας πιθανούς τίτλους και επιτυχίες, τότε μπορείς να υποστηρίξεις στην πράξη κάθε ρομαντική ιδέα. Είναι το ίδιο που είχα αναφέρει όταν ψήφιζα υπέρ του Βοτανικού. Ιερός τόπος η Λεωφόρος αλλά όταν δεν υπάρχει ένας με οικονομική επιφάνεια να την υποστηρίξει, τότε η επιλογή της στο σήμερα ισοδυναμεί με επιλογή μιας άλλης, ανεξάρτητης οδού, που θα θυσιάσει αρκετές καταστάσεις και θα αποκλείσει πολύ κόσμο, που -κακώς- συντηρείται και φτιάχνεται με τις επιτυχίες, που είναι προϊόν χρημάτων, που επενδύονται όταν υπάρχει οικονομικό αντίκρυσμα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου