Για αυτό δεν παλεύαμε κάποτε;


 Κατά την ιστορική ψηφοφορία της Κυριακής, 2.994 Παναθηναϊκοί ψήφισαν για την Διπλή Ανάπλαση, με 2.051 ψήφους να βγαίνουν υπέρ αυτής.

Κι όμως, στα μάτια μου, δεν είναι το σημαντικό της υπόθεσης, η πολύ δύσκολη απόφαση που βγήκε, αλλά όσα διαδραματίστηκαν τόσο την Δευτέρα, όσο και την Τετάρτη στον ιερό χώρο της Λεωφόρου.

Συμβάντα που είτε θα ζήλευαν άλλοι Σύλλογοι, είτε δεν θα μπορούσαν να λάβουν ποτέ χώρα. Παναθηναϊκοί να ξημεροβραδιάζονται για να συζητάνε σχετικά με το γηπεδικό και να ψηφίζουν σεβόμενοι τον διπλανό τους.

Ασχέτως, τι συνέβη στο ίντερνετ με τα διχαστικά σχόλια να δίνουν και να παίρνουν, στην πραγματική ζωή οι Παναθηναϊκοί έδειξαν αλληλοσεβασμό.

Ό,τι αποτέλεσμα κι αν έβγαινε το βράδυ της Τετάρτης, είχαμε κερδίσει σαν Σύλλογος. 

Είχαμε κερδίσει επειδή όσα συνέβησαν, ήταν ακριβώς αυτά που παλεύαμε τόσα χρόνια, όταν φωνάζαμε να ανοίξουν οι πόρτες του Ερασιτέχνη και όταν ζητούσαμε οι καίριες αποφάσεις να μην λαμβάνονται στον...αυτόματο από 70 άτομα. 

Μπορεί οι προβλέψεις να ήταν μεγαλύτερες και οι σχεδόν 3.000 Παναθηναϊκοί να είναι νούμερο-ντροπή για το πιο σημαντικό ζήτημα του Συλλόγου, όμως δεν παύει να αποτελεί μια αρχή. Γιατί άλλο 70 και άλλο 3.000.

Μακάρι να μπει στην κουλτούρα κάθε Παναθηναϊκού πως ΠΡΕΠΕΙ να είναι μέλος του Ερασιτέχνη και μακάρι όλες οι διοικήσεις να επιδιώκουν τον διάλογο και τις ψηφοφορίες.

Είτε συμφωνούμε, είτε διαφωνούμε, επιτέλους το πετύχαμε ο Σύλλογος να μην είναι ένα πριβέ κλαμπ, αλλά να ανοίγει και να μπαίνει στην κουλτούρα κάθε Παναθηναϊκού η ενεργοποίηση μέσω του Ερασιτέχνη.

Σχόλια