Ποιος κοροϊδεύει ποιόν;


Mε την συζήτηση για την οικονομική κατάσταση της ομάδας να βρίσκεται ξανά στο προσκήνιο τον τελευταίο καιρό και τον φόβο τα χρέη να αυξάνονται τις ερχόμενες ημέρες, όσο ο κόσμος δεν πέφτει λιπόθυμος υπό τον φόβο διάλυσης του Συλλόγου, είναι καλό όχι να γίνουμε ξανά...Σέρλοκ Χολμς αλλά να αφήσουμε επιτέλους να κυριαρχήσει η λογική.

Ξεπερνώντας την αρχική απορία, (πως γίνεται ο Παναθηναϊκός που τα τελευταία 6 χρόνια πούλαγε και ξεφορτωνόταν μεγάλα συμβόλαια, έφυγε από το νοίκι του ΟΑΚΑ και γενικά βρισκόταν σε ένα μόνιμο συμμάζεμα, υπό την εποπτεία του διαχειριστή,  και ξαφνικά να βρέθηκε με τουλάχιστον διπλάσια χρέη...) το μάτι έπεσε σε ένα εύστοχο σχόλιο φίλου που αναφέρεται στο περίφημο Financial Fair Play της Uefa.


Σε αυτό λοιπόν γίνεται λόγος για τις δύο περιπτώσεις που μια ομάδα μπορεί να μπει σε μπελάδες με την Uefa λόγω των οικονομικών της.

Ο ένας έχει να κάνει με τα περίφημα έσοδα-έξοδα (οι ομάδες μπορούν να ξοδέψουν έως και 5 εκατομμύρια ευρώ πάνω από αυτά που βγάζουν) και ο δεύτερος με τα περίφημα χρέη τα οποία για την τρέχουσα περίοδο αξιολόγησης (15/16, 16/17, 17/18) δεν πρέπει να ξεπερνάνε τα 30 εκατομμύρια ευρώ. Σημαντικά παρατήρηση: Δεν θεωρούνται χρέη επενδύσεις που γίνονται για γήπεδα και εγκαταστάσεις.

Αν λοιπόν συμβεί κάτι από τα δύο τότε η ομάδα υφίσταται μια σειρά ενεργειών από την Uefa. Από επιτήρηση, μέχρι και αποκλεισμό.

Εσείς ακούσατε τον Παναθηναϊκό να έχει κάποιο θέμα με την συμμετοχή στις φετινές διοργανώσεις της Uefa ή έστω να έχει δεχτεί κάποιου είδους κύρωση ή επιτήρηση;

Όχι...τότε πως γίνεται τα χρέη να είναι πολύ περισσότερα από 30 εκατομμύρια;

Ή ο Αλαφούζος έπιασε μαλάκες τους ανθρώπους της Uefa ή οι μαλάκες είμαστε εμείς που μας ζαλίζουν με εκατομμύρια...

ΥΓ: Αν έβαλε και 40 εκατομμύρια και τα χρέη διπλασιάστηκαν μέσα σε αυτά τα χρόνια, τότε το αλισβερίσι που έγινε στην ομάδα παίζει να έφτασε και επίπεδα πολυμετοχικότητας...παράνοια.

Σχόλια