Καμία ελπίδα


Ο χθεσινός τελικός ήταν ακόμη μια ευκαιρία για να καταλάβουμε όλοι ότι πλέον έχουμε μπουχτίσει με τις απαγορεύσεις μετακινήσεων και θα γινόταν το αυτονόητο, να συνυπάρξουν αντίπαλοι οπαδοί στο ίδιο γήπεδο.

Τελικά, ο χθεσινός τελικός ήταν ακόμη μια επιβεβαίωση πως δεν υπάρχει καμία ελπίδα σε αυτόν τον τόπο. Η αστυνομία οργανώθηκε ακόμη μια φορά όπως έπρεπε για να γίνουν επεισόδια (άφησαν την αερογέφυρα, το μόνο μέρος όπου μπορούσαν να βρεθούν, ελεύθερη!) και οι οπαδοί μετατράπηκαν ξανά σε πρόβατα περιοπής.

Τόσο μίσος και τόση βλακεία που δεν σε αφήνουν να ελπίζεις πουθενά.

Ή απλά η λέξη οπαδός πλέον στην Ελλάδα σημαίνει άλλα πράγματα και έχει άλλες προτεραιότητες που εγώ αρνούμαι να αποδεχτώ.

ΥΓ: Η μόνη σοβαρή προσπάθεια για να γίνει το ένα βήμα μπροστά έγινε το 2014 από την Θύρα 13. Όταν δώσαμε εισιτήρια στους Παοκτζήδες, το κλίμα ήταν γιορτινό και μόνο με λουλούδια δεν τους περιμέναμε. Εκεί πέρα φάνηκε και πόσο αδύνατη είναι τελικά αυτή η συνύπαρξη που σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο θεωρείται αυτονόητη.

Σχόλια