Ο Γιάννης Μπουρούσης θα φοράει για τα επόμενα δύο χρόνια την φανέλα με το τριφύλλι στο στήθος. Oι υπογραφές έπεσαν, οι φωτογραφίες βγήκαν και οι δηλώσεις γίνανε.
Και κάπου εδώ ξεκινάνε οι άβολες ερωτήσεις και οι ακόμη πιο άβολες αλήθειες...
Ο 10 μέρες, η ερυθρόλευκη ατραξιόν του ΟΑΚΑ, ο καλός πελάτης, ο ντοπέ του τελικού του 2011, ο επαναστάτης που παράτησε την Εθνική λόγω «γκρίζων λύκων», ο "like", o mr.nothing κλείστηκε σε κάποιο χρονοντούλαπο και την θέση του πήρε ο Μπουρούσαρος, ο νέος ηγέτης, ο πιστός στρατιώτης της Εθνικής, ο κορυφαίος σέντερ της Ευρώπης κοκ.
Η πλειοψηφία του κόσμου πανηγυρίζει για την μεταγραφή από το πάνω ράφι και δεν δέχεται μύγα στο σπαθί της σε όποιον υψώνει ηθικές αντιστάσεις.
Όποιος θυμάται τον αθλητή Μπουρούση να ανοίγει διάλογο με την κερκίδα και να δηλώνει πως ο Παναθηναϊκός κλέβει πρωταθλήματα, πρέπει να ντρέπεται και δεν θέλει το καλό του Παναθηναϊκού. Καλείται να σβήσει αυτές τις εικόνες άμεσα από το μυαλό του και να δει με άλλο μάτι τον ίδιο αθλητή.
Όποιος φέρνει στο μυαλό του την ιστορία με τα φάρμακα του χαμένου τελικού του 2011 και -το μετέπειτα- χαμένο τρίτο triple crown, επίσης είναι απαραίτητο να το διαγράψει και να παριστάνει πως δεν συνέβη ποτέ.
Αυτά είναι τα ήθη της εποχής μας και όποιος δρα με τον ρομαντισμό και με κάποιες ηθικές αρχές είναι εκτός. Έτσι πάει γιατί αυτό είναι το σωστό.
Αυτή είναι η πραγματικότητα αλλά κάπου εδώ ξεκινάνε και κάποιοι βασικοί διαχωρισμοί, όπως και κάποιες άβολες αλήθειες.
Δεν μπορώ να κρίνω τον καθένα ο οποίος πανηγυρίζει για την μεταγραφή του Μπουρούση γιατί είναι πολύ πιθανό με διαφορετικό τρόπο να αντιλαμβάνεται το "καλό του Παναθηναϊκού" από μένα και άλλο ρόλο να έχει ο Σύλλογος στην ζωή του.
Στα δικά μου μάτια -και στον δικό μου ιδεατό Παναθηναϊκό κόσμο- ο Σύλλογος είναι υπεράνω προσώπων, τίτλων και επιτυχιών. Πρεσβεύει συγκεκριμένα ήθη και αξίες, όπου τον διαφοροποιούν από τους υπόλοιπους αθλητικούς συλλόγους και αποτελούν την ταυτότητα του. Και ο κόσμος απλά τις μεταδίδει στις επόμενες γενιές με όσο πιο ακέραιο τρόπο γίνεται.
Θέλετε πραγματικά να σκεφτούμε πόσο διαφορετική κουλτούρα έχουμε πλέον σαν Παναθηναϊκοί και που διαφέρουμε από τους υπόλοιπους;
Πραγματικά πιστεύετε ότι διαφέρουμε;
Δεν πέρασε πάνω από χρόνος που από την μια βρίζαμε τον Καπίνο για αυτά που έκανε και έλεγε όσο φορούσε την φανέλα μας και από την άλλη γελάγαμε με την κατάντια των γαύρων που δεχόντουσαν χωρίς άποψη αυτόν που τους έκανε χειρονομίες μέσα στην έδρα τους...
...εμείς στον βωμό των επιτυχιών, αποδεχόμαστε -εν μέσω πανηγυρικού κλίματος- έναν άνθρωπο ο οποίος από την μια μας έκλεψε με αθέμιτο τρόπο ένα Κύπελλο και από την άλλη μας μείωνε με χαρακτηρισμούς του.
Και δυστυχώς δεν μπορώ να πω ότι δεν περίμενα τόση αποδοχή από τον κόσμο μας. Η ιστορία έχει δείξει ότι ο κόσμος ξεχνάει με το πέρασμα του χρόνου και όποιος αρνείται να το κάνει χαρακτηρίζεται από την μάζα γραφικός.
Εδώ δεχτήκαμε τον Αντωνίου που δεν γύρναγε σε εμάς ούτε νεκρός, τον Σαραβάκο που ήταν πανέτοιμος να μας πουλήσει για τα λεφτά, τον Χατζηαντωνίου που ήταν στην κερκίδα δίπλα μας, τον Νταμπίζα που δήλωνε αντι-Παναθηναϊκός κοκ...
Δεν διαφέρουμε. Όπως μας τα πλασάρουν έτσι και τα μασάμε. Και αντιλαμβάνομαι πλήρως ότι όλα αυτά που λέω είναι ψιλά γράμματα για τους περισσότερους, αλλά είπαμε...για μένα ο Παναθηναϊκός δεν πρέπει να θυσιάζει την αξιοπρέπεια του για έναν τίτλο.
Και όταν παίρνεις τον Μπουρούση κατεβάζοντας παράλληλα τα στόρια στα παλιά, για να δυναμώσεις το ρόστερ σου, τότε κάνεις ακριβώς αυτό.
Άλλοι προτιμούν να ξεχνάνε το χθες, για να πανηγυρίζουν πιθανότατα αύριο.
Άλλοι δεν θα έχουν κανένα θέμα να χειροκροτήσουν, αυτόν που κυνήγαγαν (κακώς) στην φυσούνα και τον έκαναν σύνθημα.
Άλλοι πάλι κρύβουν τα πάντα κάτω από το μότο "πάνω από όλα το καλό του Συλλόγου".
Επιτρέψτε μου εμένα να σέβομαι το χθες, να μην μένω απαθής σε αυτόν που με έβριζε και τον έβριζα, να μην χρησιμοποιώ ρομαντικές ατάκες που δεν πιστεύω για την λεζάντα.
Άλλοι πάνε όπου τους πάει ο αέρας, άλλοι κλείνουν τα παντζούρια τους και άλλοι προσπαθούν να μην τους αλλάξει πορεία...
ΥΓ: Πόσο σοβαρός άνθρωπος είναι ο Μπουρούσης (όπως αυτοδιαφημιζόταν μέσα από τις συνεντεύξεις του τα τελευταία χρόνια), μπορείτε να το καταλάβετε από το "δεν θα πήγαινα ποτέ στον Παναθηναϊκό". Και ήρθε και το τριφύλλι θα φιλήσει...
ΥΓ2: Πριν 13 χρόνια την θέση του Μπουρούση είχε ο Παπανικολάου. Μόνο που τότε -ειδικά στην αρχή- δεν πέρασε ο ερχομός του στο ντούκου. Η ιστορία τον έκρινε ως...αδιάφορο.
ΥΓ3: Ο Γιαννακόπουλος καλώς θέλει να δυναμώσει την ομάδα και να την κάνει φαβορί για το Final 4. Και με τις κινήσεις που κάνει, εκεί το πάει και μπράβο του. Άλλα όλα τα παραπάνω δεν έχουν σχέση με αυτόν, παρά μόνο με τον κόσμο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου