Ταβάνι η τετράδα


Το κείμενο του Φώτη Καρακούση στο Gazetta σχετικά με τις μεταγραφές από την Κούβα που έκανε ο Παναθηναϊκός καθώς και τους ρεαλιστικούς στόχους που πρέπει να έχουν ομάδα και κόσμος για του χρόνου:


Τα τελευταία χρόνια πέρασε πολλά. Βρέθηκε μια ανάσα από τον υποβιβασμό, όχι μία αλλά δύο φορές. Είδε τα χρέη λόγω της τραγικής διαχείρισης ανθρώπων που όσα λάθη και να έχουν κάνει να έχουν μείνει ατιμώρητοι, να έχουν φτάσει στον Θεό. Είδε την απογοήτευση να έχει κάνει για τα καλά την εμφάνισή της, αλλά κυρίως είδε τους φόβους ακόμα και για την οριστική διάλυση να είναι πάνω από όλα αληθινοί και υπαρκτοί.

Στα δύσκολα όμως ο κόσμος και συγκεκριμένα κάποια άτομα από τους οπαδούς του Παναθηναϊκού βγήκαν μπροστά και θέλησαν να κάνουν αυτό που αρχικά φαινόταν απίθανο. Να σώσουν δηλαδή ένα τμήμα με δυσβάσταχτα χρέη, με ρόστερ κάτω του μετρίου και με την ψυχολογία στο ναδίρ. Μαζί με τους φιλάθλους που γέμιζαν την Κυψέλη αρχικά έβαλαν το καράβι σε ήρεμα νερά, προσπάθησαν να διακανονίσουν τα χρέη και έδειξαν διάθεση να σώσουν το τμήμα.

Αυτό φαίνεται να το πέτυχαν, ενώ πρόπερσι η πορεία στην πρώτη χρονιά του Δημήτρη Ανδρεόπουλου στον πάγκο ήταν αναπάντεχα καλή με την ομάδα να φτάνει ως τον ημιτελικό και κυρίως να κοντράρει όσο καμία ομάδα τον μετέπειτα πρωταθλητή ΠΑΟΚ, φτάνοντας την σειρά σε πέμπτο ματς. Πέρσι οι «πράσινοι» τερμάτισαν στην 5η θέση μένοντας μακριά από την τετράδα αλλά και πάλι παρουσίασαν ένα καλό πρόσωπο.

Γιατί τα γράφουμε όλα αυτά, από την στιγμή που τα περισσότερα είναι ήδη γνωστά; Γιατί αυτό το τμήμα, δείχνει ως τώρα στις μεταγραφικές κινήσεις να έχει βρει για τα καλά τον σφυγμό του. Μετά τον Σέρβο Λαζάρ Τσίροβιτς που μπορεί να παίξει και ως ακραίος αλλά και ως διαγώνιος, ακολούθησαν δύο ακόμα καλές κινήσεις-επενδύσεις όχι μόνο για την χρονιά που έρχεται αλλά και τις επόμενες.

Οι «πράσινοι» μπήκαν και αυτοί στην αγορά της Κούβας, ίσως της μεγαλύτερης χώρας σε παραγωγή ταλέντων, κάνοντας δικούς τους, τον διαγώνιο Νταριέλ Άλμπο και τον ακραίο Μελγκαρέχο Ερνάντεζ. Δύο νεαρούς που για πρώτη φορά βγαίνουν από την χώρα τους και είναι δεδομένο πως θέλουν να τα δώσουν όλα για να έχουν την τύχη του Σεπέδα που πλέον είναι στην Κορέα με πάνω από 400.000 ευρώ συμβόλαιο.

Ο Άλμπο είναι ο αναπληρωματικός του Σεπέδα στην Εθνική και στο πρόσφατο Παναμερικανικό Κύπελλο όπου η Κούβα βγήκε πρώτη, ήταν βασικός. Βασικό του ατού είναι η δύναμη και τα τελευταία χρόνια έψαχνε την ευκαιρία του και αφού την βρήκε θα προσπαθήσει να την εκμεταλλευτεί και με το παραπάνω.

Ο Μελγκαρέχο από την άλλη, είναι πιο μικρός, μόλις 19 ετών και θεωρείται από τα μεγαλύτερα ταλέντα στην χώρα του και όχι μόνο. Οι Κουβανοί θεωρούν πως στο πρόσωπό του έχουν βρει τον νέο Λεόν, αλλά η αλήθεια είναι πως το λες και υπερβολή, όταν μιλάμε για τον καλύτερο αυτή την στιγμή (μαζί με τον Εν' Γκαπέ) ακραίο στον κόσμο. Ωστόσο δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν πως όντως είναι ικανός για μεγάλη καριέρα, ενώ εκτός του άλματος και της επίθεσης, σαν συν του είναι και η υποδοχή, κάτι που η αλήθεια είναι πως δεν βρίσκεις εύκολα σε Κουβανό.

Τώρα η αλήθεια είναι πως πολλοί από εσάς που έχετε διαβάσει το παραπάνω κείμενο και είσαστε φίλοι του Παναθηναϊκού θα αρχίσετε να κάνετε όνειρα για επιστροφή σε κορυφές και άλλα τέτοια ωραία. Λυπάμαι που θα σας στεναχωρήσω αλλά ναι μεν οι κινήσεις των «πράσινων» είναι καλές, αλλά δεν είναι σε θέση να αλλάξουν τις ισορροπίες. Και δεν είναι σε θέση γιατί το τμήμα αυτό συνεχίζεται να μάχεται με όλες του τις δυνάμεις για να σωθεί από τα χρέη που το φόρτωσαν οι προηγούμενες διοικήσεις. Και όταν έχεις τόσα προβλήματα υπάρχει ταβάνι και αυτό είναι η είσοδος στην τετράδα.

Αν έρθει αυτή, τότε στο τριφύλλι» θα μιλάνε για επιτυχία, όμως το παραπάνω με αντιπάλους όπως ο ΠΑΟΚ και ο Γαύρος που έχουν ενισχυθεί σημαντικά, θα πρόκειται για θαύμα. Βέβαια στον αθλητισμό θαύματα γίνονται, αλλά επειδή εδώ γράφουμε βάση των ρόστερ, ξαναλέμε πως το ταβάνι της ομάδας του Δημήτρη Ανδρεόπουλου είναι η τετράδα και η πίεση καλό θα είναι να υπάρχει μέχρι εκεί και να μην ανέβει πολύ πιο ψηλά ο πήχης από την στιγμή που δεν συντρέχει λόγος.

Τώρα αν η έκπληξη γίνει, κανείς στον Παναθηναϊκό δεν θα στεναχωρηθεί, κάθε άλλο, αλλά ξαναλέμε πως ο στόχος και η επιτυχία θα είναι η τετράδα. Όπως επιτυχία είναι και το άνοιγμα της αγοράς της Κούβας, που πραγματικά μπορεί να βοηθήσει σημαντικά το «τριφύλλι» και τα επόμενα χρόνια, αρκεί να υπάρχει υπομονή και επιμονή...


ΥΓ: Πάσα Μαρούλης, ακραίοι Τσίροβιτς και Μελγκαρέχο, διαγώνιος ο Άλμπο, κεντρικοί Πανταλέων και ξένος (θα αποκτηθεί σύντομα) και λίμπερο ο Δαρίδης. Δεν το λες και άσχημο υλικό, αλλά ξαναλέμε η μπάλα κάτω και το ταβάνι είναι η τετράδα και τίποτα παραπάνω.

ΥΓ1: Δεν ξέρουμε πως θα βγει ο Τσίροβιτς, αλλά η αλήθεια είναι πως ο Γκιμαράες είναι σημαντική απώλεια, καθώς πρόκειται για τον καλύτερο παίκτη της περσινής ομάδας. Βέβαια όλα θα φανούν στο τάραφλεξ αλλά ότι ο Βραζιλιάνος έκανε δύο συνεχόμενες εξαιρετικές χρονιές, είναι αλήθεια.

ΥΓ2: Ήταν να μην ανοίξει η πόρτα της Κούβας. Ήδη φτάσαμε τους τέσσερις και όσο συνεχίζεται αυτό το deal, τόσο πιο κερδισμένο θα βγαίνει το άθλημα και το πρωτάθλημά μας πιο συγκεκριμένα.

Σχόλια