Ο Παναθηναϊκός μικραίνει και φταίνε οι Παναθηναϊκοί!


Η ΓΣ του Ερασιτέχνη που διεξήχθη στον «Τάφο του Ινδού» είχε κατ'εμέ ξεχωριστή ιστορική σημασία, την οποία θα αντιληφθούμε στο μέλλον. Αυτό συνέβη για διάφορους -ευχάριστους και μη- λόγους που θα αναλύσω παρακάτω, με κοινή βάση ότι ο Σύλλογος πλέον έχει αλλάξει και μπει σε νέα διαφορετική εποχή. Αυτό πρέπει να το αντιλήφθηκαν όλοι όσοι έδωσαν το παρόν και αρκετοί που αρκέστηκαν στην ανάγνωση των όσων ειπώθηκαν.


Ο Παναθηναϊκός μας λοιπόν δεν είναι σε καμία περίπτωση αυτός που γνωρίσαμε τις προηγούμενες δεκαετίες και πολύ αμφιβάλλω αν έχει πορευτεί ξανά με την υπάρχουσα κουλτούρα και νοοτροπία. Όπως λοιπόν μια θεατρική παράσταση στο τέλος σε αφήνει με κάποια συναισθήματα, έτσι και σήμερα η ΓΣ με έκανε να αντιληφθώ -όσο ποτέ άλλοτε- ότι ο Σύλλογος μικραίνει. Στο μέλλον δεν ξέρω τι θα συμβεί, ούτε αν όσα γίνονται τώρα μπορεί να αποτελέσουν τις βάσεις για κάτι μεγάλο τις επόμενες δεκαετίες. Προς το παρόν πάντως, μικραίνει.

Και για αυτό ευθυνόμαστε εμείς και κανένας άλλος. Κανένα διεφθαρμένο κράτος, κανένας υπουργός-πιόνι, κανένας κλέφτης Ολυμπιακός. Ο Παναθηναϊκός μικραίνει γιατί οι Παναθηναϊκοί πάσχουν από έλλειψη αγάπης προς τον Σύλλογο. Οι στόχοι του είναι χαμηλοτάβανοι γιατί οι Παναθηναϊκοί είναι εξαφανισμένοι πίσω από δικαιολογίες δεκάχρονων παιδιών.

Αυτή είναι η αλήθεια. Και καλό θα είναι να βρούμε το θάρρος να κοιταχτούμε στον πρώτο καθρέφτη που θα πετύχουμε μπροστά μας, μπας και δούμε την ντροπή για όσα δεν κάνουμε για την παιδική μας αγάπη. Ακόμη κι αυτοί που κάνουμε το αυτονόητο και είμαστε μέλοι, ας σκεφτούμε για ποιο λόγο αρκούμαστε στο «εγώ γράφτηκα» και όχι γιατί «εμείς δεν έχουμε γραφτεί όλοι». Είναι γελοίο να φωνάζουμε πως ο Σύλλογος βάλλεται από παντού και να χτυπιόμαστε στους...καναπέδες και στα πληκτρολόγια.


Δεν βγαίνουμε Ευρώπη


Το 2010 ήταν η τελευταία χρονιά που αγωνίστηκε το βόλεϊ αντρών στην Ευρώπη
Ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη δήλωσε πως ο Σύλλογος δεν μπορεί ούτε του χρόνου να αγωνιστεί στην Ευρώπη. Ο πάλαι πότε πρεσβευτής της Ελλάδας είναι εξαφανισμένος από τον Ευρωπαϊκό χάρτη εδώ και μια πενταετία. Γιατί;

Γιατί δεν μπορούν να αντέξουν την απλή συμμετοχή μας, τα οικονομικά του Συλλόγου. Γιατί έστω κι ένα τμήμα να παίξει, μπορεί να βαρέσει διάλυση. Γιατί δεν υπάρχουν οικονομικοί πόροι. Γιατί, γιατί, γιατί...και δυστυχώς όλα αυτά ισχύουν.

Η Ευρώπη έχει ξεχάσει τον Παναθηναϊκό, μια γενιά μεγαλώνει χωρίς να ξέρει ότι υπάρχουν και μεσοβδομάδα βραδυνά παιχνίδια με ξένες ομάδες, προκρίσεις, εκδρομές, final 4...


Πρωταθλητισμός μόνο μέσω ποδοσφαίρου


«...πρωταθλητή σ'όλα τα σπορ παντοτινέ». Τα χρόνια περνάνε χωρίς χαρές και πρωταθλήματα και κάθε καλοκαίρι μοιάζει όλο και μεγαλύτερη ειρωνεία ο ύμνος μας. Σήμερα έγινε πάλι σαφές πως πρωταθλητισμός...γιοκ. Όσο το ποδόσφαιρο δεν βγαίνει Champions League, o Ερασιτέχνης θα αρκείται στα ομαδικά τμήματα στις δεύτερες -και αν- θέσεις και το πρωτάθλημα θα μοιάζει με όνειρο θερινής νυκτός.

Να φτιάχνουμε αξιόλογες νεανικές ομάδες που θα στηρίζονται μεσοπρόθεσμα στις ακαδημίες μας και μόλις οι αθλητές μεγαλώνουν θα ψάχνουν μοιραία το κάτι καλύτερο, αφού τα οικονομικά του Συλλόγου δεν θα τους προσφέρουν Ευρώπη και τίτλους.


Επιτέλους όχι μια τυπική ΓΣ!


Ο κόσμος είχε αυξημένη παρουσία σε σχέση με προηγούμενες ΓΣ. Τα 400 άτομα που βρέθηκαν στο
Τότε ήταν κλειστό κλαμπ ο Ερασιτέχνη. Τώρα άνοιξε και ακόμη να δράσουμε...
κλειστό ίσως να έδειξαν τον δρόμο στο...μέλλον. Δεν πήγαν απλά για να παρακολουθήσουν μια τυπική διαδικασία, αλλά έδειξαν ενδιαφέρον να ρωτήσουν, να μάθουν και ένιωθαν πως αποτελούν επιτέλους κομμάτι του Συλλόγου.

Αυτό μπορεί να αποτελέσει την αρχή και οι ερχόμενες ΓΣ να μαζεύουν περισσότερο "ζωηρό" κόσμο με άποψη και διάθεση για διάλογο. Να ακούγονται προτάσεις, να γίνεται επικοδομητική κριτική και μην μένουμε στις γραφικότητες ανούσιων παροτρύνσεων που από ουσία φτάνουν μέχρι μια ετήσια συνδρομή.

Από την άλλη υπήρχε και μια διοίκηση-αποδέκτης η οποία φαινόταν πως επιζητούσε τον διάλογο και την περαιτέρω ενεργοποίηση του κόσμου.


Ο Γιαννακόπουλος είπε ναι προαιρετικά, για πρώτο βήμα


Ένα ευχάριστο νέο ακούστηκε από τον εκπρόσωπο της ΚΑΕ όπου ανακοίνωσε ότι στα εισιτήρια διαρκείας του μπάσκετ αντρών της ερχόμενης σεζόν θα υπάρχει ένα προαιρετικό δεκάευρω πάνω στην τιμή του διαρκείας και θα πηγαίνει στον ερασιτέχνη. Επιπλέον τόνισε πως όσα λεφτά μαζευτούν, θα μπουν άλλα τόσα από την ίδια την ΚΑΕ.

Μια κίνηση που κινείται στην σωστή κατεύθυνση αλλά δεν αποτελεί την σωστή λογική. Ο φίλος του Παναθηναϊκού, η ΠΑΕ και η ΚΑΕ θα πρέπει να αλλάξουν νοοτροπία και να αποκτήσουν μια τέτοια κουλτούρα όπου θα μπαίνει ως ύψιστο Παναθηναϊκό προνόμιο η εγγραφή στα μητρώα του Συλλόγου.

Να είναι υποχρεωτική η εγγραφή στον Ερασιτέχνη -ή για πρώτο βήμα υποχρεωτικό και όχι προαιρετικό το κάθε δεκάρικο στο διαρκείας- και από κει και έπειτα να έχει την δυνατότητα αγοράς διαρκείας και απλού εισιτηρίου στους αγώνες ποδοσφαίρου ή μπάσκετ. Αυτό βέβαια χρειάζεται πυγμή από την διοίκηση του Ερασιτέχνη να το επιβάλλει ώστε να επιφέρει και αλλαγές στην κοσμοθεωρία κάθε Παναθηναϊκού. Να βγει από το μυαλό του μέσου φιλάθλου ότι ο Ερασιτέχνης είναι ο επαίτης του Συλλόγου και ζητιανεύει για 50 και 100 χιλιάρικα κάθε σεζόν.


Κάποτε τα γράφαμε, σήμερα τα πιστεύουμε;

Λευκή πετσέτα στην βρωμιά του Ολυμπιακού


Όταν η συζήτηση πήγε στα αγωνιστικά έγινε αναφορά στις κακές διαιτησίες που αντιμετωπίζει σε όλα τα αθλήματα ο Παναθηναϊκός και δη στους αγώνες απέναντι στον Ολυμπιακό. Μια παραδοχή που όμως δεν ακολουθείται από λύση και θυμίζει το «θέλουμε τίτλους, αλλά δεν παίζουμε με τους ίδιους κανόνες και δεν έχουμε τα μέσα του Ολυμπιακού».

Κανένας δεν εγγυάται ότι και του χρόνου ο Παναθηναϊκός δεν θα σφαχτεί, όπως κανένας δεν εγγυάται ότι πάλι δεν θα χειροκροτάμε μετά από ήττες απλά για την προσπάθεια.

Δυστυχώς δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το παρακράτος του Ολυμπιακού ούτε στα ερασιτεχνικά αθλήματα...


Το μέλλον κανένας δεν το ξέρει


Η διοίκηση που απαρτίζεται από άτομα της Θύρας 13 βαδίζει σε ένα ορθολογικό μονοπάτι που έχει σαν προτεραιότητες την οικονομική εξυγίανση και την ανάπττυξη των ακαδημιών, θυσιάζοντας τον πρωταθλητισμό στα ομαδικά τμήματα. Όντως οι ακαδημίες του Συλλόγου περνάνε περίοδο άνθισης, όντως είναι θετικό ότι φέτος υπήρχε μόλις 200.000 ευρώ άνοιγμα παρά τα μηδαμινά κέρδη από την Ευρώπη του ποδοσφαίρου, όντως γεννάει προοπτικές η ποικιλία μικροχορηγών σε όλα τα τμήματα του Ερασιτέχνη.

Αυτά μπορεί να δημιουργήσουν στο μέλλον έναν Παναθηναϊκό που θα στέκεται στα πόδια του μόνος του ή τουλάχιστον δεν θα εξαρτάται απόλυτα από 1-2 επιχειρηματίες. Στο μέλλον όμως και αν.

Το τώρα είναι δύσκολο, ο Παναθηναϊκός αρνείται να βγει στην Ευρώπη, δεν μπορεί να πάρει τίτλους και ο κόσμος αποχωρεί σιγά-σιγά και από τα κλειστά του Ερασιτέχνη. Αν δεν αλλάξουν τα μυαλά μας ή αν δεν σκάσει η φούσκα του Ολυμπιακού σύντομα, θα μείνουμε με το «ένδοξο παρελθόν» και ο Παναθηναϊκός θα είναι ο ιστορικός Σύλλογος που όμως δεν γράφει πλέον ιστορία και είναι δεύτερος.


Ο Παναθηναϊκός, ο δεύτερος μεγαλύτερος Σύλλογος.
Ο Ολυμπιακός, ο μεγαλύτερος Σύλλογος.

Μήπως τώρα νιώσατε;



Για να δημιουργήσουμε ξανά ιστορία και όχι να την θυμόμαστε μόνο...

Σχόλια