Δημήτρη, αυτό είναι το στοίχημα!

Ο εξάστερος να συνεχίζει να μετράει αστέρια...

H χθεσινή φορτισμένη ημέρα πέρασε στην ιστορία και θα την κρατήσουν καλά φυλαγμένη μέσα τους όσοι την έζησαν όπως και θα μνημονεύεται για χρόνια. Το παρελθόν της ομάδας ήταν χρυσό. Πιο χρυσό δεν γινόταν και το καράβι είχε για κυβερνήτες πραγματικούς Παναθηναϊκούς. Η σκυτάλη πέρασε στην νέα γενιά τα τελευταία χρόνια και παρά το χαμήλωμα του ταβανιού, η ομάδα συνέχισε να προσφέρει χαρές στον κόσμο. Το παρών μόνο δυσοίωνο δεν προβλέπεται, αφού στο τιμόνι είναι άνθρωπος με τα ίδια γονίδια Παναθηναϊκής τρέλας και μετά τα πρώτα πειραματικά χρόνια, φέτος είναι το πρώτο καλοκαίρι που οι κινήσεις φάνηκαν να είναι περισσότερο προσεκτικές, με τον ίδιο να αλλάζει ρότα χαμηλώνοντας τους τόνους και κάνοντας όποτε χρειάστηκε (Καλάθης) τις οικονομικές υπερβάσεις.

Όμως χθες ο
Δημήτρης είχε πολύ δουλειά. Και πρέπει να το κατάλαβε και ο ίδιος πως όσα λάβανε χώρα χθες στον μπασκετικό ναό του ΟΑΚΑ, ήταν για τον ίδιο ένα πολύ δύσκολο στοίχημα που καλείται να αντιμετωπίσει και ξεπερνάει κατά πολύ τα αγωνιστικά πλαίσια. Οι καταστάσεις που βιώνουμε στον μπασκετικό Παναθηναϊκό είναι μοναδικές στον παγκόσμιο αθλητισμό και προφανώς ο βαθμός δυσκολίας είναι αρκετά μεγάλος.

Μπορεί να φανταστεί τον εαυτό του ο Δημήτρης να έχει πετύχει όλα αυτά μετά από 30 χρόνια;

Να έχει την δυνατότητα να διεξάγει ψηφοφορία με δεκάδες παγκόσμιας εμβέλειας αθλητές ώστε να βγάλει την τοπ πεντάδα..
Να έχει δημιουργήσει τις δικές του μεγάλες "σημαίες" όπως ο Αλβέρτης και ο Διαμαντίδης..
Να μην θυμάται ο κόσμος πόσες κούπες έχει κατακτήσει..
Να βουρκώνει όλο το κλειστό από Παναθηναϊκή κατάθεση ψυχής..
Να κλαίνε μέλη της ομάδας σαν να είναι όλοι μια οικογένεια..

ΝΑ ΓΕΜΙΣΕΙ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ.

Δεν τρέφω αυταπάτες, αλλά ξέρω πως όπου υπάρχει αγάπη και τρέλα τότε τα αποτελέσματα μπορεί να είναι ονειρικά. Το είδαμε ότι γίνεται. Είναι πολύ δύσκολη η συνέχεια αυτής της κατάστασης αλλά που ξέρεις...