Μετά την χθεσινή συνύπαρξη Σαββίδη και Μελισσανίδη στην Τούμπα ώστε να παρακολουθήσουν το Πάοκ-Άεκ, συμπληρώθηκε και με επίσημο τρόπο η ταύτιση απόψεων και η κοινή λογική που υπάρχει ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και τους δύο δικέφαλους αετούς.
Η εικόνα των προέδρων/χορηγών δύο μεγάλων ομάδων εκτός από επικοινωνιακή πολιτική κρύβει και μπόλικη ουσία. Καταρχάς να συμφωνήσουμε σε ένα πράγμα. Δεν είναι παράλογο να παρακολουθήσουν μαζί έναν μεταξύ τους αγώνα δύο διοικήσεις ομάδων. Όπως δεν είναι παράλογο το ίδιο να συμβαίνει και στους οπαδούς. Στην Ελλάδα το έχουμε κάνει παράλογο γιατί ακόμη αρνούμαστε να συμπεριφερθούμε σαν άνθρωποι. Έχουμε μετατρέψει όλα τα αθλήματα σε πόλεμο και αν θες να πας να δεις ένα μεγάλο ματς με αντίπαλους οπαδούς (μια στο τόσο δηλαδή) πρέπει να εφοδιαστείς με ειδική αμφίεση. Μηδέν λογική αλλά δεν είναι τώρα αυτό το θέμα μας.
Ελπίζω η
τριανδρία Αλαφούζου-Σαββίδη-Μελισσανίδη να έχει πιάσει το νόημα και να μην την φέρει κανείς σε κανέναν βλέποντας κοντόφθαλμα. Είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να ξέρεις πως μια Κυριακή θα δεις ένα ντέρμπι με έναν νορμάλ διαιτητή, με δύο νορμάλ επόπτες και με νορμάλ ανθρώπινα λάθη. Είναι πολύ πιο σημαντικό να έχεις για αρχή τα 6 από τα 8 ντέρμπι να παίζονται επί ίσοις όροις από το να πας να την φέρεις στον άλλον ώστε να πάρεις ένα πρωτάθλημα και έτσι να κυριαρχήσεις σαν νέος μονόφθαλμος ανάμεσα στους τυφλούς.
Δεν είναι κάποια μαθηματική εξίσωση, ούτε θέλει μπόλικη σκέψη. Ένα τίμιο πρωτάθλημα φέρνει περισσότερο κόσμο στα γήπεδα, προτάσεις από νέους χορηγούς, αυξημένα τηλεοπτικά έσοδα, μεγαλύτερες επενδύσεις και αυτό θα είναι ένας κύκλος με όλο και πιο μεγάλη τροχιά. Οι περισσότερες δύσκολες έδρες, οι πιο συχνές γκέλες των μεγάλων ομάδων αυξάνουν το ενδιαφέρουν και το ποδόσφαιρο αναγκαστικά γίνεται κάθε Σαββατοκύριακο από τα πρώτα θέματα συζήτησης. Οι δίκαιες ήττες φέρνουν λιγότερη οργή στον κόσμο και όσοι επιμένουν να κάνουν επεισόδια λιγοστεύουν γιατί όλο και περισσότεροι δεν βρίσκουν νόημα σε αυτό και περιθωριοποιούνται. Με οικονομικά λόγια, ένα τίμιο πρωτάθλημα που έχει συνεχή εναλλαγή θέσεων και δεν βγάζει κάθε σεζόν τον ίδιο πρωταθλητή από τον Δεκέμβρη είναι προς όφελος όλων αφού τα έσοδα θα έχουν αυξητική τάση. Ο μόνος που θα χάσει -βραχυχρόνια- είναι αυτός που έχει μάθει να...μην χάνει και να παίρνει με κάθε τρόπο όλα τα λεφτά ξεζουμώντας όλους τους υπόλοιπους.
Μακάρι λοιπόν οι τρεις τους να το έχουν καταλάβει. Γιατί έτσι όλο και περισσότεροι θα τάσσονται μαζί τους και δεν θα κοιτάνε μόνο πως θα κάνουν την αρπαχτή που θα τους κρατήσει ζωντανούς κάνα χρόνο μέχρι να ξανακάνουν -αν βολεύουν τον μονόφθαλμο- την επόμενη.
Αυτό θα είναι νέα εποχή για το Ελληνικό ποδόσφαιρο. Και μετά όλα μπαίνουν στην σειρά. Βία, νέα γήπεδα, οπαδοί σε κάθε γήπεδο, καλύτεροι παίκτες. Όλα βρίσκουν από μόνα τον δρόμο τους. Και το πιστεύω απόλυτα αυτό.
Μακάρι να μην φανούν κι αυτοί ματαιόδοξοι (κι ας έχουν κάποιοι στο ποδόσφαιρο αμαρτωλό παρελθόν).
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου