Αυτό που ζήσαμε την τελευταία Κυριακή των Αποκριών στο άντρο της διαφθοράς και της σαπίλας,στο Καραΐσκάκη, ήταν το όνειρο κάθε Παναθηναϊκού. Ένα ξεβράκωμα του κόκκινου παραμυθιού που θα το θυμούνται για πολλά χρόνια.Σε μια σαιζόν που ο Παναθηναϊκός επιχειρεί μια εκ βάθρων αναδόμηση στηριζόμενος σε μικρά παιδιά από τις ακαδημίες του συνεπικουρούμενα από 4-5 αξιόλογους ξένους παίκτες, γνωστούς στο διεθνές στερέωμα,που ωστόσο όμως τα τελευταία χρόνια η καριέρα τους είχε πάρει την κατιούσα,κατάφερε να ξεφτιλίσει μια ομάδα που έχει κατακτήσει εδώ και καιρό το πρωτάθλημα,παίζοντας γύρω στα 14 φιλικά μέχρι τώρα,και μια ομάδα που λίγα 24ωρα πριν είχε κερδίσει το φάντασμα της Manchester United,κάτι που ωστόσο τις είχε δώσει πολλούς πόντους αυτοπεποίθησης και σιγουριάς για το ντέρμπι με τον αιώνιο αντίπαλο.
Καθ'όλη τη διάρκεια της εβδομάδας ακούγαμε από λιμάνι μεριά τα γνωστά γραφικά που ακούγαμε και πέρυσι,θυμάστε τότε που ο Λούτσο τους έκανε να πλακώνονται μεταξύ τους.Η αλήθεια είναι ότι όταν μάθαμε ότι διαιτητής θα είναι ο Σιδηρόπουλος πιστέψαμε ότι τα όργια του 2011 θα ήταν πταίσμα μπροστά σε αυτά που θα βλέπαμε.Όσοι όμως ζούμε την ομάδα από κοντά από το καλοκαίρι βλέπαμε το πάθος αυτών των παιδιών.Αθόρυβα χωρίς να προκαλούν ήταν προσηλωμένοι στο στόχο τους με μόνο σκοπό να πετύχουν μια μεγάλη νίκη και να στείλουν στα ουράνια τους οπαδούς τους που τόση στήριξη τους έχουν δώσει όλη τη χρονιά.
Η ομάδα κατέβηκε στο γήπεδο άψογα στημένη από τον κόουτς Αναστασίου.Κυριολεκτικά ο Αρτινός έδεσε κόμπο τον Μίτσελ και τον έκανε να μοιάζει με ....Μόγιες. Επέλεξε να βάλει τρεις παίκτες πίσω από τον Μπέργκ,Αντζαγκούν,Αμπέντ και Ζέκα και με δύο αμυντικά χάφ,Πράνιτς και Λαγό. Αποτέλεσμα να πιέζει ψηλά και να μην αφήνει τους ερυθρόλευκους να πάρουν ανάσα.Ταυτόχρονα με έξυπνο τρόπο και πολύ γρήγορα έβγαιναν σε φαρμακερές αντεπιθέσεις με αιχμή του δόρατος τον ανυπέρβλητο Μπέργκ που έδωσε μία ασίστ στο πρώτο γκολ του Πράνιτς και σκόραρε το δεύτερο με εξαιρετική προσπάθεια αφού πρώτα κατάπιε τον....Παγκόσμιο Αβρααμ Παπαδόπουλο (γελάει ο κόσμος)...Από εκεί και πέρα ο Σιδηρόπουλος προσπάθησε να ξαναβάλει τα αφεντικά του στο παιχνίδι.αφού στο 78 καταλόγισε σωστά πέναλτι σε σπρώξιμο του Κουτρουμπή στον Βαλντέζ αλλά λίγα δευτερόλεπτα πριν στο ξεκίνημα της φάσης δεν είδε το γκρέμισμα του Πέρεζ στον Τριάντα και δεν διέκοψε τη συνέχεια της φάσης ως όφειλε.Παρ'όλα αυτά ακόμα κι έτσι οι παικταράδες του Ολυμπιακού δεν μπόρεσαν να σκοράρουν μιας και ο Τσόρι έστειλε την μπάλα στη στάνη με τα πρόβατα....
Από εκεί και πέρα άρχισαν οι ομορφιές.Πρώτα προηγήθηκε ένα.... Ευρωπαϊκό ποτήρι με coca cola που προσγειώθηκε στο αριστερό μάτι του Αναστασίου ο οποίος ξαπλώθηκε φαρδύς πλατύς στο χορτάρι και στη συνέχεια είχαμε και είσοδο επιστημόνων πίσω από την εστία του Καπίνο ο οποίος εκτός από τις πατροπαράδοτες φωτοβολίδες δέχτηκε και καρότα στο κεφάλι.Εννοείται ότι σε αυτό το σκηνικό ζούγκλας ο Σιδηρόπουλος έκανε τα αδύνατα δυνατά για να μην διακόψει το παιχνίδι και ο Ολυμπιακός εκτός από την ξεγυρισμένη τριάρα φάει και καμιά τιμωρία αφαίρεσης βαθμών και χάσει και τα ρεκόρ που κυνηγάει.Πώς θα πουλήσουμε παραμύθι στα πρόβατα άλλωστε για να πουλήσουμε διαρκείας και του χρόνου....
Μ'αυτά και μ'αυτά ήρθε και το κερασάκι στην τούρτα στο 88'όταν ο τοξοβόλος Αμπέντ πέρασε την μπάλα από το μάτι της βελόνας σε εκτέλεση φάουλ και την έστειλε στην αριστερή γωνία του μεγαλύτερου τερματοφύλακα στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου,μετά τον Ντασάεφ,τον ογκόλιθο Ρομπέρτο....Το νωρίτερο του προγραμματισμένου σφύριγμα της λήξης βρήκε τους πράσινους να φεύγουν τρέχοντας για τα αποδυτήρια και να στήνουν ένα τρελό πάρτυ που κατέληξε στο Κορωπί.Εκεί που μαζί με αυτούς που τους στηρίζουν όλη τη χρονιά έγιναν ένα και πανηγύρισαν μια μεγάλη νίκη-ορόσημο πραγματικά για τα επόμενα χρόνια.Αυτή η νίκη ήταν μια νίκη απέναντι στο παρακράτος,απέναντι στη σαπίλα,στη βρωμιά και στην αλητεία που έχουν θεσπίσει όλα αυτά τα χρόνια όλοι αυτοί που έχουν αναγάγει σε επιστήμη την προστασία του Ολυμπιακού.Ήταν μια γροθιά στο σάπιο οικοδόμημα τους.Τους αποδείξαμε ότι όταν μας αφήνουν να παίξουμε μπάλα μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου τότε είναι μια ομάδα της σειράς,που έχει κτιστεί μέσα στο ψέμα που πουλάνε στα πρόβατα.Τούς έκατσε και η πορεία στην Ευρώπη μέχρι τώρα και νομίζουν ότι έγιναν η καλύτερη ομάδα της Ευρώπης.Ουτοπία δίχως τέλος που τους την γκρέμισε ο φτωχός Παναθηναϊκός. Φτωχός σε χρήματα αλλά πλούσιος σε ψυχή,ταλέντο και πείσμα.
Αυτός ο θρίαμβος ανήκει σε όλους τους Παναθηναϊκούς, πάνω απ'όλα όμως ανήκει σε αυτούς τους 9.600 που πίστεψαν από το καλοκαίρι αυτά τα παιδιά τα στήριξαν και τα στηρίζουν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους.Έχω ξαναγράψει ότι αυτοί οι 9.600 αξίζουν μια θέση στο πάνθεον της ιστορίας του Παναθηναϊκού γιατί στην πιο δύσκολη στιγμή της ιστορίας του ήταν εκεί παρόντες,χωρίς να νοιάζονται αν ο Παναθηναϊκός έχει Άραβες, Κινέζους ή άλλους πωλητές ελπίδων.Έμειναν για να παλέψουν μαζί με τον Κύριο Αλαφούζο,τον Αναστασίου,τους συνεργάτες του και τα παιδιά αυτά που πονάνε το τριφύλλι όσο τίποτα.Που δίνουν και την ψυχή τους για το μεγαλείο του πράσινου γίγαντα.Εσείς που είστε ακόμα επιφυλακτικοί ελπίζω τώρα να αλλάξατε γνώμη.Εμείς σας περιμένουμε κοντά μας για να ξανακάνουμε τον Παναθηναϊκό μεγάλο και τρανό.Τίμια και καθαρά χωρίς λαμογιές,χωρίς διαιτησίες και άλλα νοσηρά και βρώμικα μέσα.Μόνο με αγωνιστικότητα πάθος και Παναθηναϊκή Μαχητική Ψυχή....
Πάνω απ'όλα όμως αυτή η νίκη πρέπει να αφιερωθεί στην μνήμη του μεγάλου Στέφαν Μπόμπεκ και στους παίκτες της μοναδικής αήττητης ομάδας στην ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου.Στον Παναθηναϊκό του 1964....
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου