5 Αυγούστου 2003. Στο πρώτο του παιχνίδι στη Λεωφόρο μετά την ήττα σοκ – απώλεια τίτλου από τον Ολυμπιακό στη Ριζούπολη, ο Παναθηναϊκός υποδέχεται την ολλανδική Βίλεμ στο τελευταίο φιλικό προετοιμασίας. 11.000 οπαδοί στις κερκίδες με την πλειοψηφία τους να «βράζει» κατά πάντων. Πριν την έναρξη του αγώνα οι τρεις αρχηγοί του Τριφυλλιού (Μπασινάς, Βαζέχα, Νικοπολίδης) πηγαίνουν με τρεις φανέλες του Παναθηναϊκού οι οποίες στο πίσω μέρος της γράφουν «θύρα 13» και τις πετούν στους οργανωμένους. Αυτοί τους τις
επιστρέφουν σε μια κίνηση που σόκαρε τους παίκτες. Ταυτόχρονα οι οπαδοί φωνάζουν «Κότες και φταίχτες διοίκηση και παίκτες». Καθ’ όλη τη διάρκεια του φιλικού τα συνθήματα κατά παικτών και διοίκηση του Παναθηναϊκού δίνουν και παίρνουν. Μέχρι που στο 61′ ο νεοαποκτηθείς Λουτσιάν Σανμαρτεάν «άδειασε» τον προσωπικό του αντίπαλο και με ένα «σκαφτό» σουτ σκοράρει ένα απίστευτο γκολ. Οι οπαδοί ξεχνούν τα πάντα και αρχίζουν να αποθεώνουν τον Σανμαρτεάν. Η υπηρεσία που πρόσφερε στους Πράσινους εκείνη την ημέρα ήταν μία από τις κορυφαίες στην τριετή παρουσία του Ρουμάνου στο Τριφύλλι.
Η κορυφαία σε σημασία σίγουρα ήρθε πριν από ακριβώς 9 χρόνια. 14 Μαρτίου του 2003 ο Παναθηναϊκός αντιμετώπιζε τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη την ίδια ώρα που ο Ολυμπιακός υποδέχονταν την ΑΕΚ. Το ματς στη Νέα Σμύρνη δεν εξελίσσονταν καλά για το Τριφύλλι. Οι Πράσινοι έδειχναν απόλυτα μπλοκαρισμένοι. Στο ημίχρονο ο Γιτζάκ Σουμ απέσυρε τον Ραϊμόντας Ζουτάουτας και έβαλε στη θέση του τον Σανμαρτεάν. Ο Παναθηναϊκός ανέβηκε κάπως αλλά γκολ δεν έρχονταν. Τελικά στο 84ο λεπτό ο Σανμαρτεάν σκόραρε .Την ώρα των ξέφρενων πανηγυρισμών των οπαδών του Παναθηναϊκού που ήταν στη Νέα Σμύρνη, μερικά χιλιόμετρα μακριά στη Ριζούπολη, ο Βασίλης Λάκης σκόραρε κατά του Ολυμπιακού. Αυτά τα δύο 0-1, έδωσαν στο Τριφύλλι την πρώτη θέση. Θέση την οποία διατήρησε με νύχια και με δόντια έως το τέλος πανηγυρίζοντας το πρώτο πρωτάθλημα του μετά από οκτώ χρόνια.
Έκτοτε ο Σανμαρτεάν δεν βγήκε ποτέ από την ξεχωριστή θέση στις καρδιές των οπαδών του Παναθηναϊκού. Και όμως ίσως λίγοι πια να θυμούνται πόσο κατακρίθηκε η διοίκηση Βαρδινογιάννη και ο τεχνικός διευθυντής Βέλιμιρ Ζάετς για την επιλογή του Σανμαρτεάν. Βλέπετε οι Πράσινοι προσπάθησαν να πάρουν τον Πεπ Γκουαρδιόλα (με σχετική δήλωση του «Ζέκο» ότι «είναι στο χέρι μας αφού με τον παίκτη υπάρχει συμφωνία») ενώ έγιναν ενέργειες για τον Τζαλμίνια τον σταρ τότε της Λα Κορούνια και τον Φεντερίκο Ινσούα της Ιντεπεντιέντε, προτού καταλήξουν στον άσημο Σανμαρτεάν της Γκλόρια Μπίστριτσα. 600.000 ευρώ δόθηκαν τότε στη ρουμάνικη ομάδα (τα οποία εσχάτως έμαθαν οι Ρουμάνοι ότι δεν μπήκαν ποτέ στα ταμεία του συλλόγου αφού τα υπεξαίρεσε ο πρόεδρος της Γκλόρια).
Όταν αποκτήθηκε από το Τριφύλλι ήταν 23 χρονών αλλά είχε τρεις «γεμάτες» σεζόν με την ομάδα της Μπίστριτσα. Ξεκίνησε φουριόζος τη σεζόν αλλά στα μέσα Σεπτεμβρίου άρχισαν τα… όργανα. Σε μια προπόνηση της εθνικής Ρουμανίας ένιωσε ενοχλήσεις στο γόνατο. Έχασε ένα παιχνίδι. Μετά σε προπόνηση του Παναθηναϊκού ο Ρουμάνος αισθάνθηκε «τσίμπημα» στο δικέφαλο. Απώλεια για ένα ακόμα ματς. Μετά πρόβλημα στους προσαγωγούς. Έπειτα σοβαρό πρόβλημα υγείας του πατέρα του. Και κερασάκι στην τούρτα η μυστικοπάθεια με την κύστη στη βουβωνική χώρα. Ο Παναθηναϊκός αποσιώπησε το γεγονός, ιατρικώς ο παίκτης δεν ήταν έτοιμος να αγωνιστεί, ο Σουμ τον χρησιμοποίησε στον αγώνα με το Αιγάλεω για να υποχρεωθεί να τον αντικαταστήσει στο ημίχρονο αφού είχε αφόρητους πόνους και να τον χάσει και για το ματς με τη Στουτγάρδη. Κάπως έτσι κύλησε η πρώτη σεζόν, η σεζόν του νταμπλ. Με τον Σανμαρτεάν των χιλίων διαφορετικών προβλημάτων τραυματισμών.
Η επόμενη χρονιά ήταν γεμάτη ζητήματα τραυματισμού για τον Ρουμάνο. Πότε με τη μέση του, πότε με το γόνατό του, πότε με τους προσαγωγούς του. Έκανε πρεμιέρα στην περίοδο στις 7 Δεκεμβρίου με γκολ μάλιστα στο ματς Τσάμπιονς Λιγκ με την Αϊντχόφεν. Άντεξε όλο τον Δεκέμβριο. Μετά εξαφανίστηκε με νέα θέματα τραυματισμών αλλά και προστριβή με τον Αλμπέρτο Μαλεζάνι.
Στις 24 Απριλίου του 2005 μετά το ματς με τη Χαλκηδόνα, ο Σανμαρτεάν κληρώνεται στο ντόπινγκ κοντρόλ. Το αποτέλεσμά τους; Θετικός με υπερβολική ποσότητα τεστοστερόνης. Το πρωτάθλημα έβαινε έτσι κι αλλιώς στο τέλος του. Η αρμόδια υπηρεσία έκανε τρεις επαναληπτικούς ελέγχους -ακόμα και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού- και εν τέλει στις 11 Νοεμβρίου του 2005 ανακοινώνεται ότι τα αυξημένα επίπεδα τεστοστερόνης οφείλονται σε φυσιολογικές εκκρίσεις του οργανισμού (κάτι αντίστοιχο με την περίπτωση Ζαγοράκη). Μέχρι τότε, πάντως, ο Ρουμάνος είναι εξαφανισμένος από τους αγώνες, μόνιμος… θαμώνας του ιατρικού δελτίου. Ο Μαλεζάνι έτσι κι αλλιώς τον θεωρούσε παίκτη αλάνας, απαίδευτο τακτικά και για έναν προπονητή με σημαία του την προσήλωση στην τακτική ο Σανμαρτεάν ήταν βάρος. Ο Ρουμάνος έχασε όλη τη σεζόν ουσιαστικά, χρεώνοντας το γεγονός στον Ιταλό τεχνικό.
Το Μάιο του 2006 άρχισαν οι συζητήσεις του ατζέντη του με τον Παναθηναϊκό για την ανανέωση του συμβολαίου του. Οι Πράσινοι πρότειναν νέο τριετές συμβόλαιο με ακριβώς ίδιες αποδοχές στον παίκτη με αυτές του προηγούμενου συμβολαίου (240, 260, 280 χιλιάδες ευρώ ανά χρόνο) και μπόνους 100.000 ευρώ για κάθε σεζόν εφόσον έφτανε στο 60% των αγώνων σε συμμετοχές. Ο Σανμαρτεάν αντιπρότεινε 400, 450, 500 χιλιάδες ευρώ με δικαίωμα του Παναθηναϊκού να αποδεσμεύσει τον παίκτη μετά τον πρώτο χρόνο εφόσον ο Ρουμάνος δεν έφτανε στο 50% συμμετοχών στους αγώνες. Τα «έσπασαν» και άσχημα. Ο Παναθηναϊκός φοβήθηκε μήπως ο Σανμαρτεάν θελήσει να πάει σε άλλη ελληνική ομάδα -και δη στον Ολυμπιακό- γι’ αυτό και ενεργοποίησε μονομερώς την οψιόν ανανέωσης του συμβολαίου του. Ο παίκτης προσέφυγε στην UEFA αλλά τελικά έχασε ένα εξάμηνο.
Τον Ιανουάριο του 2007 πήγε στην ολλανδική Ουτρέχτη. Έμεινε ενάμισι χρόνο, έπαιξε λίγο και εκεί. Την τελευταία φορά που παραπονέθηκε για πρόβλημα τραυματισμού οι παράγοντες της ολλανδικής ομάδας δεν το σκέφτηκαν. Του έλυσαν το συμβόλαιο στο τέλος Αυγούστου! Ο προπονητής της Ουτρέχτης δήλωνε: «Είναι σπάνιας ποιότητας ποδοσφαιριστής αλλά δυστυχώς είχε συνεχώς τραυματισμούς». Ο Σανμαρτεάν άρχισε να ψάχνεται, έχοντας χάσει τη μεταγτραφική περίοδο. Το χειμώνα του 2009 δέχθηκε πρόταση από τον Πανθρακικό του Ίλιε Ντουμιτρέσκου αλλά εν τέλει επέστρεψε στη Γκλόρια Μπίστριτσα. Ένα χρόνο μετά πήρε μεταγραφή στη Βασλούι. Εκεί βρήκε τον ποδοσφαιρικό του παράδεισο. Πήρε από το χέρι την ομάδα του και την έβγαλε στο Europa League. Φέτος ήταν η χρονιά του. Βραβεύτηκε κορυφαίος ποδοσφαιριστής της Ρουμανίας για το 2011, θαμπώνοντας και την Ευρώπη, όπως είχα αναφέρει σε παλαιότερο άρθρο. Τον περασμένο Ιανουάριο τα δημοσιεύματα στη Ρουμανία ανέφεραν ότι ο γνωστός προπονητής Νταν Πετρέσκου που βγάζει το παντεσπάνι του στη ρωσική Κούμπαν Κράσνονταρ πρόσφερε συμβόλαιο στον Σανμαρτεάν με ετήσιες αποδοχές 1,4 εκατ. ευρώ! Ο «Λούτσι» παρέμεινε στη Βασλούι η οποία διεκδικεί πάλι την ευρωπαϊκή συμμετοχή της.
Από τον 32χρονο (χθες είχε γενέθλια) Σανμαρτεάν μου έχουν μείνει στο μυαλό χαραγμένα τέσσερα πράγματα. Το γκολ στη Νέα Σμύρνη -κατ’ εμέ μισός τίτλος-, το σλάλομ ανάμεσα στην άμυνα του Ιωνικού με την ασίστ στον Κωνσταντίνου, η μόνιμη κίνηση να φορέσει τα hands free (ο πρώτος που τα έφερε στην Παιανία και τα έμαθε στους συμπαίκτες του) του κινητού του τηλεφώνου και να κάνει ότι μιλάει όποτε έβγαινε από τα αποδυτήρια για να περάσει από τους δημοσιογράφους, τα αμέτρητα κείμενα που έγραψα στην «Αθλητική Ηχώ» για τους δεκάδες διαφορετικούς τραυματισμούς του.
Πάντως, στη Ρουμανία έχουν αλλάξει πλέον παραλληλισμό. Από μικρό Πλατινί τώρα τον αναφέρουν ως Ρουμάνο Ροναλντίνιο. Δεν ξέρω εάν αυτό λέγεται… προαγωγή. Σίγουρα, όμως, δεν θα μάθουμε ποτέ πού μπορούσε να φτάσει ο Σανμαρτεάν…
http://matigarrida.gr/2012/03/14/i-sfragida-tou-koutsou-magou/
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου