Εάν ο Παναθηναϊκός είχε παράγοντες που αγαπούσαν αγνά τον Σύλλογο, τότε αυτό θα σήμαινε πως θα υπήρχε όραμα και τότε θα μπορούσα να γράψω πως το καλύτερο που θα είχαν να κάνουν, μετά την πρόκριση του γαύρου στα ημιτελικά του Conference League και την κατάκτηση του Youth League, θα ήταν να δουν προσεκτικά τις φωτογραφίες από τα πανηγύρια, να πονέσουν, να πεισμώσουν και να ρεφάρουν κανονικά την κατάσταση.
Δυστυχώς, ο Παναθηναϊκός εδώ και πολλά χρόνια δεν έχει παράγοντες που να βάζουν τον Σύλλογο πάνω από τους εγωισμούς και τις απόψεις τους. Οπότε, η συζήτηση πάει από εμάς για εμάς.
Ούτε θα μειώσω αυτές τι επιτυχίες, ούτε θα βγάλω χολή. Προφανώς και δεν γίνεται να συγκριθούν με τα Ευρωπαϊκά επιτεύγματα του Παναθηναϊκού στο ποδόσφαιρο, αλλά αυτό δεν παύει να τις κάνει επιτυχίες.
Όταν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες διοικήσεις, τότε το μέγεθος των ομάδων καλούνται να το κρατήσουν οι ίδιοι φίλοι του Συλλόγου. Η κουλτούρα τους και η νοοτροπία που έχουν και εκφράζουν μέσα από τα τεκταινόμενα του Συλλόγου. Με πιο απλά λόγια, οι απαιτήσεις τους.
Από το καλοκαίρι του 2009, ο κόσμος του Συλλόγου τιμωρείται γιατί επέλεξε να σπάσει τα αυγά. Βίωσε καταστάσεις που δεν φανταζόταν στους χειρότερους εφιάλτες του και πλέον αρκείται με τα λίγα, γιατί μέχρι είχε το τίποτα. Την ίδια στιγμή το κόκκινο παρακράτος μεγάλωσε και πάτησε επί πτωμάτων για να βρεθεί με συγκριτικό πλεονέκτημα σε κάθε επίπεδο. Την ίδια στιγμή που οι διοικήσεις του Συλλόγου είχαν ως πρώτο τους μέλημα να τιμωρήσουν τον ίδιο τον Σύλλογο.
Η παραπάνω φωτογραφία είναι επίτευγμα και του Παναθηναϊκού. Όπως και η περυσινή με το Ευρωπαϊκό των γαύρων στο βόλεϊ αντρών. Όπως με το Ευρωπαϊκό του γαύρου στο βόλεϊ γυναικών το 2018.
Αλλά το θέμα δεν είναι τι κάνουν αυτοί, αλλά τι κάνεις εσύ. Ή μάλλον, τι δεν κάνεις εσύ.
Προφανώς και ξενερώνω με επιτυχίες του γαύρου, αλλά περισσότερο ξενερώνω που ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να μεγαλώσει και συντηρείται εδώ και πάρα πολλά χρόνια από την ιστορία του.
Ο Παναθηναϊκός μεγαλώσει ηλικιακά και δεν μπορεί να δημιουργήσει μεγαλύτερες επιτυχίες από το παρελθόν του. Πριν 15 καλοκαίρια, ο Πατέρας είχε τιμήσει ως πρόεδρος της ΠΑΕ την ομάδα του Γουέμπλεϊ και είχα γράψει από αυτήν την γωνία πως πλέον μόνο προβληματισμός με πιάνει, που η ομάδα μετά από τόσα χρόνια δεν έχει ξεπεράσει αυτόν τον άθλο. Προφανώς τώρα εάν έγραφα κάτι τέτοιο θα με έπαιρναν μέσα με ζουρλμοναδύα αλλά και πάλι...
Ο Παναθηναϊκός έχει μικρύνει γιατί αντί να βρίσκει μεγαλύτερους παράγοντες, βρίσκει μικρότερους, γιατί αντί να είναι το καλό του Παναθηναϊκού πάνω από όλα, είναι το καλό το δικό μας και της αποψάρας μας.
Όσο λοιπόν ο Παναθηναϊκός δεν κάνει την "δουλειά" του, τότε αυτή η θέση που μένει κενή νομοτελειακά θα την πάρει κάποιος άλλος. Τόσο απλά.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου