Δεν είναι υγιές...

 Ούτε κραυγές, ούτε αναθέματα. 

Ακόμη και σε μια μέρα που ήμουν ήδη ξενερωμένος με τα της Τετάρτης, κατάφερα να γίνω χειρότερα. Και επειδή στις μέρες του Αλαφούζου έχουμε μάθει πως όταν τα πάντα πάνε στραβά μπορούν να πάνε και χειρότερα...πραγματικά δεν μπορώ να φανταστώ, πόσο πιο χειρότερα μπορεί να πάει.

Αλλά ρε πούστη μου, δεν είναι υγιές αυτό το πράγμα. Ο Παναθηναϊκός είναι μια μίζερη και άρρωστη κατάσταση στο ποδόσφαιρο και δεν γίνεται καλύτερο. Αντιθέτως, έχει μπολιαστεί με τόση αρνητικότητα ο Σύλλογος σε κάθε επίπεδο που δεν παλεύεται.

Και προφανώς κοινός παρανομαστής όλων αυτών είναι ο ίδιος ο Αλαφούζος. Δεν γίνεται να ξεχάσεις όσα έχει κάνει αλλά ακόμη κι αν το κάνεις, εμφανίζεται μια καινούργια απόφαση του για να σου επιβεβαιώσει πως όσο υπάρχει στον Παναθηναϊκό, δεν θα δούμε άσπρη μέρα.

Ξαναλέω, ούτε φωνές και υστερίες. Απλή, ωμή πραγματικότητα.

Ο Παναθηναϊκός θέλει μια νέα, φρέσκια και άφθαρτη διοίκηση. Δεν πάει άλλο αυτό το πράγμα. 11 χρόνια κλείσαμε και αντί να ηρεμεί ή να βελτιώνεται, πάει από το κακό στο χειρότερο.

Ντε και καλά με το ζόρι να συμβιβαστούμε πως ο Παναθηναϊκός πρέπει να να μετεξελιχθεί σε μια ιστορική ομάδα και να πάψει να πρωταγωνιστεί και να κατακτά τίτλους;

Ε δεν γίνεται ρε φίλε...

Πρέπει να γίνει κάτι. Έχει αλλάξει η ιστορία μας. Ούτε ομάδα φόβητρο είμαστε, ούτε ομάδα νικήτρια, ούτε ομάδα Ευρώπης.

Είμαστε άρρωστοι σε κάθε επίπεδο και πρέπει να αλλάξει γιατί δεν είναι καθόλου υγιές αυτό που συμβαίνει. Χαραμίζονται χρόνια, προσωπικότητες, ευκαιρίες και πραγματικά δεν παλεύεται άλλο.