Ψέμματα δεν θα πω. Ό,τι συνέβη απο εχθές το βράδυ με την κόρνα της λήξης του τελικού μέχρι και την Δευτέρα το απόγευμα στο ΟΑΚΑ, δεν το περίμενα.
Ή μάλλον δεν το περίμενα σε τέτοιο βαθμό. Βασικά το περίμενε κάνεις σε τόσο έντονο βαθμό;
Σαν…όλοι οι Παναθηναϊκοί να είχαμε συμφωνήσει μέσα μας πως αυτές οι ώρες μας ανήκουν και είναι οι στιγμές που πρέπει να ξεσπάσουμε απο χαρά και γλέντια. Δεν ξέρω απο ποτέ οι Παναθηναϊκοί ένιωσαν αντίστοιχη ανάγκη να κάνουν δικές τους τις μέρες και τα βράδια.
Ό,τι συνέβη χθες και σήμερα, σαφώς και εχει προηγούμενο. Όμως στιγμάτισε θετικά την ιστορία μας και θα αποτελούν πλέον αυτά τα πανηγύρια μέτρο σύγκρισης για τα επόμενα χρόνια.
Όσα ζήσαμε αυτές τις ώρες ήταν μαγικά και τα είχαμε ανάγκη. Προσωπικά τέτοιο άμεσο ξέσπασμα είχα να νιώσω απο την κατάκτηση του πρωταθλήματος στην μπάλα το 2004, που σε όλη την Ελλάδα είχε στηθεί πανηγύρι.
Μακάρι ο Σύλλογος να βιώσει κάτι ακόμη μεγαλύτερο. Αρκετά ποτιστήκαμε στην μετριότητα και την μιζέρια, τόσα χρόνια.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου