Πειραματίστηκε, προσαρμόστηκε, κέρδισε


 Πριν 1 μήνα
έγραφα πως θα φανούν πολλά μέσα στον Ιανουάριο για το που θα πάει φέτος η ιστορία με την ομάδα. 5 ντέρμπι (και μια πρόκριση με ανατροπή, που προέκυψε) σε διάστημα λιγότερο των 4 εβδομάδων δεν το λες και λίγο. Όταν μάλιστα έχεις αλλάξει προπονητή με απότομο τρόπο, τότε ένα τέτοιο πρόγραμμα μοιάζει με βουνό.

Ο Τερίμ λοιπόν το ανέβηκε το βουνό κι ας είχε πολλές απώλειες "πολεμιστών" και το ζύγι βγάζει θετικό πρόσημο. 

Απέκλεισε τον γαύρο με μισή ομάδα, έχασε το διπλό στην Φιλαδέλφεια στην τελευταία φάση, πήγε να "κλέψει" το Χ στην Τούμπα παρότι κακός, προκρίθηκε με ανατροπή επί του Ατρόμητου και νίκησε καθαρά τον γαύρο μέσα στην Λεωφόρο. Και με τα τρια εξ αυτών παιχνίδια να έχουν χαρακτήρα do or die.

Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, ο Τούρκος προπονητής πειραματίστηκε τόσο με το υπάρχον ρόστερ, όσο και με τις μεταγραφές. Δοκίμασε δίδυμα, συστήματα, θέσεις και μοιραία τιμωρήθηκε, κυρίως στο πρώτο ματς με τον Ατρόμητο και ύστερα στο 2-1 με τον Πάοκ.

Όμως, την τελευταία εβδομάδα σαν να...προσαρμόστηκε. Παρουσιάστηκε λιγότερο παρεμβατικός την ώρα του παιχνιδιού, εμπιστεύτηκε περισσότερες παλιές καραβάνες και κέρδισε.

Τότε...μεταξύ άλλων είχα γράψει πως μέσα σε αυτόν τον μήνα θα δούμε εάν η ομάδα θα φανεί ικανή να διαχειριστεί αναποδιές και αν τα περί νοοτροπίας νικητή του Τερίμ θα φανούν στο χορτάρι. Η αλήθεια είναι πως είδαμε και στις περιπτώσεις θετικά σημάδια.

Το αν η αλλαγή προπονητή θα κάνει καλό ή κακό στην ομάδα, θα αποδειχθεί μόνο από τα τελικά αποτελέσματα, αν και πόσες κούπες θα υπάρχουν στο τέλος της σεζόν, στο χορτάρι της Λεωφόρου. Προσωπικά, κρατάω μικρό καλάθι...

Θεωρητικά, η ομάδα μπαίνει πλέον σε ένα πιο εύκολο μονοπάτι, μη έχοντας άλλα ντέρμπι στο πρωτάθλημα και έχοντας αφενός την ευκαιρία να δέσει ακόμη περισσότερο κι αφετέρου να ψαλιδίσει την διαφορά από την κορυφή. Και στο Κύπελλο, με μεγαλύτερη ηρεμία και περισσότερες επιλογές να αποκλείσει την πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ελλάδας.


ΥΓ: Μέχρι στιγμής, ο Τερίμ φαίνεται να έχει αφήσει πιο πίσω τους Σένκεφελντ, Αίτορ και Βιλένα. Όσον αφορά τον Μπαρτ, μου κάνει εντύπωση, ο τόσο απότομος παραγκωνισμός του χωρίς καν να έχει πάρει τις ευκαιρίες των υπολοίπων...

Σχόλια