5 Ιουλίου 2020...στα 18 του χρόνια, ο Σωτήρης Αλεξανδρόπουλος φιλάει το τριφύλλι στο στήθος λίγο πριν ξεκινήσει το ντέρμπι με τον γαύρο.
2 Αυγούστου 2023...στα 21 του χρόνια, ο ίδιος ποδοσφαιριστής υπογράφει στον γαύρο.
Παλιότερα, σε ένα τέτοιο story θα ασχολιόμουν με την απόφαση του παίκτη και θα αναρωτιόμουν -ηλιθιωδώς- πως μπόρεσε να πάρει μια τέτοια απόφαση. Πλέον, το οποιοδήποτε...τοτέμ να πάει στην άλλη άκρη του ποταμού δεν θα μου προκαλέσει καμία εντύπωση, γιατί πολύ απλά δεν δίνω σημασία σε τέτοιου είδους ενέργειες.
Το χρήμα κάνει κουμάντο στον επαγγελματικό αθλητισμό. Και για τα δύο δρομολόγια.
Αντιθέτως, εκεί που πλέον δίνω έμφαση είναι στο τι κάνουμε εμείς σαν ομάδα για να αποφύγουμε τέτοιες συνθήκες.
Θα μου πεις, το έχουμε δει ξανά το έργο με παίκτες των ακαδημιών μας να πηγαίνουν στον γαύρο επί ημερών Αλαφούζου (Καπίνο, Ρισβάνης) και να πηγαίνουν άπατοι...
Θα μου πεις, μπορεί να μην ήταν στα σχέδια και στις προτεραιότητες του Γιοβάνοβιτς...
Θα μου πεις, πως δεν έπιασε στην Σπόρτινγκ άρα δεν ήταν τόσο...όσο φωνάζαμε...
Μαζί σου.
Όμως, μιλάμε για ό,τι καλύτερο έχει βγει από τις ακαδημίες μας τα τελευταία χρόνια και αυτό σε έναν Παναθηναϊκό που κανένας πλέον δεν μιλάει Ελληνικά...
Για ποιο λόγο, όχι μόνο να μην τον "χτίσεις" αλλά να τον κάνει ουσιαστικά "δώρο" στον αιώνιο αντίπαλο (για τους οπαδούς);
Μπορεί και ρητορικό το ερώτημα, όμως από αυτήν την ιστορία εκτιμώ πως βγαίνει χαμένος ο Παναθηναϊκός...
ΥΓ: Θα τολμήσει ο Αλαφούζος να ζητήσει το ποσοστό μεταπώλησης από τον Μαρινάκη ή θα τα βρουν αλλιώς;
ΥΓ2: Η μαλακία είναι ότι τον γούσταρα ποδοσφαιρικά, όσο επιπόλαιο κι αν ήταν το παιχνίδι του.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου