Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Παναθηναϊκός γνώρισε την ήττα από τον Ολυμπιακό με 4-14 στον τελικό κυπέλλου στο πόλο. Θα έμοιαζε με...σενάριο επιστημονικής φαντασίας οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα, μιας και ο γαύρος διαθέτει μια από τις καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη και γενικότερα οι διαφορές μοιάζουν χαοτικές στο συγκεκριμένο άθλημα.
Από την μια θέλω να γράψω για την δεδομένη αγωνιστική βελτίωση που υπάρχει στο...αποπαίδι του Συλλόγου και από την άλλη θέλω να πω για την δεδομένη χαρά που...ΔΕΝ γίνεται να υπάρχει, όταν χάνεις έναν τελικό.
Και στα δύο θα είχα τα δίκια μου...για αυτό θέλω να επικεντρωθώ σε κάτι άλλο.
Στην διοίκηση, στα πλάνα που έχει -εάν έχει- για το πόλο και μέχρι που φτάνουν. Τι θέλει να κάνει με το τμήμα και ποιοι είναι οι στόχοι.
Παναθηναϊκός και κομπαρσιλίκι δεν πάνε μάζι. Όσο μακρινό κι αν φαίνεται σήμερα, η διοίκηση πρέπει να αποφασίσει εάν μπορεί και εάν θέλει να κάνει πρωταγωνιστή το τμήμα αυτό στην Ελλάδα. Εάν επιθυμεί να κοντράρει τον Ολυμπιακό και να κλείσει αισθητά την ψαλίδα ή εάν αρκείται στις συμμετοχές σε τελικούς και στις δεύτερες θέσεις.
Επειδή ακριβώς αυτό το τμήμα ήταν διαχρονικά η....ουρά του Συλλόγου, οφείλουν στην διοίκηση να το επικοινωνήσουν.
ΥΓ: Προφανώς και χρειάζονται λεφτά, προφανώς και η λογική λέει πως φαντάζουν πεταμένα όταν η διαφορά με τον γαύρο είναι τόσο μεγάλη. Όμως, το ερώτημα είναι εάν υπάρχει πλάνο και εάν υπάρχει η διάθεση να βρεθούν πόροι συγκεκριμένα για αυτό το άθλημα.
ΥΓ2: Ακόμη και στα πλάνα για το αύριο του Συλλόγου, φαίνεται πόσο σαν...παρένθεση αντιμετωπίζεται αυτό το τμήμα. όταν του χτίζεις...ανοικτό κολυμβητήριο για...500 άτομα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου