Ακόμη ένας τίτλος στην έδρα του Ολυμπιακού και ακόμη μια απόδειξη πως εκπροσωπούμε δύο διαφορετικούς κόσμους. Τίποτα κοινό από την αρχή μέχρι το τέλος.
Το πρωτάθλημα στο βόλεϊ γυναικών έχει την δική του αξία. Όπως του βόλεϊ αντρών και του μπάσκετ γυναικών πέρυσι. Είναι η προσπάθεια ετών. Η προσπάθεια! Ούτε η αγορά κάποιου ΑΦΜ, ούτε η συγχώνευση με σκοπό να φυτρώσει μια πρωταθλήτρια ομάδα που θα φέρει άμεσα τίτλους.
Εμείς χτυπηθήκαμε, βγάλαμε τα μάτια μόνοι μας, πέσαμε, ματώσαμε και την επαναφορά την κάναμε με υγιή τρόπο. Στα δύσκολα δεν έπαιζε η ομάδα μόνη της. Στην μάχη της παραμονής, εκεί. Στα χαμένα πρωταθλήματα, εκεί. Στους ντροπιαστικούς αποκλεισμούς, εκεί.
Εσείς έχετε μάθει σε άλλο μοτίβο. Της αλαζονείας και της εξόντωσης. Αυτά δεν χαρακτήριζαν ποτέ το τριφύλλι.
Άρα πως να μην διαφέρουν οι πανηγυρισμοί μας και πως να μην υπάρχει υπερηφάνεια για την ράτσα μας;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου