Η συνέντευξη που παραχώρησε ο εμβληματικός αρχηγός του τμήματος βόλεϊ αντρών, Σωτήρης Πανταλέων, στο Sdna και όσα είπε για ακόμη μια δύσκολη που χρονιά που έφτασε στο τέλος της αλλά και η άποψη του για το αύριο του Συλλόγου:
Ξεκινάει μία σεζόν στην οποία δηλώνετε συμμετοχή τελευταία στιγμή. Ποιες ήταν οι πρώτες σας σκέψεις;
«Αρχικά δεν ξεκινήσαμε απλά καθυστερημένα. Όλες οι ομάδες ξεκινάνε προετοιμασία αμέσως μετά τον 15Αύγουστο. Εμείς για να καταλάβεις αρχές Οκτωβρίου, όταν οι άλλες ομάδες είχαν κάνει ήδη ενάμιση μήνα προετοιμασία και είχαν παίξει φιλικά, μαζευόμασταν στη Λεωφόρο 4-5 άτομα, πίναμε καφέ και συζητήσουμε πως μπορούμε να σώσουμε το βόλεϊ του Παναθηναϊκού. Όλοι είχαμε προτάσεις από άλλες ομάδες, ευκαιρίες να συνεχίσουμε την καριέρα μας κάπου αλλού αλλά κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τον Παναθηναϊκό να μην ξεκινάει το πρωτάθλημα. Δεν ήταν απλά καθυστέρηση, έμοιαζε αδύνατο να συμβεί όλο αυτό. Το συναίσθημα έπαιξε πολύ μεγαλύτερο ρόλο, κανείς δεν σκέφτηκε το προσωπικό του συμφέρον μπρος σε αυτό της ομάδας. Όλοι βάλαμε το συναίσθημα πάνω από την λογική και προσπαθήσαμε μέχρι την τελευταία ημέρα να φτιάξουμε μία ομάδα που μόνο στόχο είχε να είναι την πρώτη αγωνιστική στο γήπεδο».
Υπάρχει όμως προηγούμενο άλλων τμημάτων του συλλόγου που διαλύθηκαν και ένα τμήμα, το βόλεϊ ανδρών, που επιβίωσε. Πως επιβίωσε; Πως πάρθηκε η απόφαση να κατέβετε;
«Ο Παναθηναϊκός στο βόλεϊ είναι υποβιβασμένος, έχει διαλυθεί η ομάδα για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Σύμφωνα με την κατάσταση θα έπρεπε να είναι όπως του γυναικείου τμήματος. Να μην ξέρει που βρίσκεται. Το ότι κατέβηκε στο πρωτάθλημα είναι καθαρά αποτέλεσμα της τρέλας κάποιων ανθρώπων. Δεν είμαστε μόνο οι αθλητές που παίξαμε, υπάρχουν άνθρωποι που έδωσαν όλο τους τον χρόνο και έφτασαν να κινδυνεύουν με δεσμεύσεις περιουσίας και λογαριασμών για να βρίσκεται αυτή η ομάδα στο γήπεδο. Αυτή είναι η ουσιαστική διαφορά του βόλεϊ με τα υπόλοιπα τμήματα που διαλύθηκαν. Εκεί δεν υπήρξαν άνθρωποι που όταν τελειώνουν τα παιχνίδια τραγουδάνε τον ύμνο του Παναθηναϊκού και όταν χάνει η ομάδα στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ δεν μπορούν να κοιμηθούν τα βράδια. Από τέτοιους ανθρώπους αποτελείται το ανδρικό βόλεϊ και έτσι επιβίωσε».
Ποιοι ήταν αυτοί οι άνθρωποι;
«Ο κόσμος του Παναθηναϊκού τους ξέρει καλά και τους βλέπει και στο γήπεδο. Έχουν δώσει την ζωή τους για τον Παναθηναϊκό. Οι άνθρωποι αυτοί δεν φαίνονται, δεν τους αρέσει η προβολή και έχουν βάλει το κεφάλι τους στη λαιμητόμο για τον Παναθηναϊκό γιατί είναι άρρωστοι με την ομάδα. Αφιερώνουν όλη τη μέρα τους, κι αυτοί είναι που τους ανήκει ένα τεράστιο μερίδιο για τη σωτηρία της ομάδας. Καθοριστική στο να διασωθεί το τμήμα ήταν και η βοήθεια των κυρίων Σταθοκωστόπουλου και Πολέμη».
«Δεν μπορώ να κατηγορήσω κανέναν επειδή δεν έκανε προσωπική υπέρβαση για να σωθεί ένα τμήμα του Παναθηναϊκού. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι επειδή τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργηθεί ένα γκρουπ ανθρώπων που λατρεύουν τον Παναθηναϊκό, αυτός ήταν ο λόγος που δεν διανοήθηκαν κανείς από αυτούς ότι ο Παναθηναϊκός δεν θα υπήρχε. Δεν φταίνε οι άνθρωποι για τα άλλα τμήματα όμως, ούτε οι αθλητές ούτε οι προπονητές. Το φυσιολογικό έγινε στα άλλα τμήματα. Όταν το καλοκαίρι γίνονται δέκα συνελεύσεις και η μόνη άποψη που ακούγεται είναι να μην κατεβάσουμε τα τμήματα για να μην έχουμε έξοδα, είναι πραγματικά γενικό το φαινόμενο. Όλα αυτά σε έναν σύλλογο όπως ο Παναθηναϊκός που έχουν περάσει τόσοι τεράστιοι αθλητές».
Είπες πριν ότι υπήρχαν προτάσεις. Γιατί ένας επαγγελματίας ή ημιεπαγγελματίας επιλέγει ένα από τα τελευταία του συμβόλαια να είναι σχεδόν μηδενικό;
«Γιατί παρ’ ότι δεν θα είχαμε καμία ευθύνη, δεν θα μπορούσαμε να κοιμηθούμε τα βράδια από την στενοχώρια να μην υπάρχει ανδρικό βόλεϊ στον Παναθηναϊκό. Υπήρχαν αρκετές προτάσεις για να πάμε αλλού. Είχα μία πολύ σοβαρή πρόταση από την ΑΕΚ. Οι άνθρωποι προς τιμήν τους πρώτα με ρώτησαν τί γίνεται στον Παναθηναϊκό και μετά μου είπαν ότι η πόρτα της ΑΕΚ είναι ανοιχτή για μένα. Εγώ αυτό το βρήκα πολύ αντρίκειο εκ μέρους τους και το εκτίμησα. Ήξεραν ότι θα είμαι ο τελευταίος που θα φύγει από τον Παναθηναϊκό».
Μετά το ματς με τη Νίκη πως ένιωσες; Ήταν πανηγυρικό το κλίμα;
«Δεν το απόλαυσα και τόσο. Ήταν πανηγύρι ανακούφισης και όχι χαράς. Μία δύσκολη χρονιά με χαρές και λύπες που σταθήκαμε όρθιοι. Παρά το ότι καταφέραμε και σώσαμε την ομάδα νιώθω ένα κενό μέσα μου γιατί τέλειωσε μία χρονιά και δεν ξέρουμε που βρίσκεται ο Παναθηναϊκός για το μέλλον. Είμαι ικανοποιημένος που δεν έπεσε η ομάδα αλλά αναρωτιέμαι: Και τώρα τι;. Το δύσκολο είναι να ζεις έναν σύλλογο που αγαπάς από κοντά και βιώνεις από μέσα στην διάλυσή του. Αυτό που έχει γίνει φέτος στον Παναθηναϊκό είναι πρωτοφανές».
Θεωρείς ότι η διχόνοια είναι ο λόγος που όλος ο Παναθηναϊκός έφτασε σε αυτό το σημείο;
«Το Α και το Ω. Ο μεγαλύτερος λόγος που ο Παναθηναϊκός έφτασε σε αυτήν την κατάσταση είναι η διχόνοια. Έχουμε ζήσει πάρα πολλά στον Παναθηναϊκό, τόσα δυσάρεστα που ο κόσμος έχει πάθει ανοσία. Αν το ποδόσφαιρο έπεφτε κατηγορία και το βόλεϊ εξαφανιζόταν για ένα μήνα θα τσακώνονταν βαρδινογιαννικοί με βγενοπουλικούς, με τζιγκερικούς και αυτούς που γουστάρουν τον Γιαννακόπουλο και ο Παναθηναϊκός θα είχε δύο τμήματα λιγότερα. Ο Παναθηναϊκός έχει τέτοια δυναμική σαν σύλλογος, έχω ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και παντού βρίσκω οπαδούς της ομάδας. Στο τελευταίο ματς σε μία πόλη της Μακεδονίας και χωρίς να παλεύουμε για κάποιον τίτλο εμφανίστηκαν 400 άνθρωποι να χοροπηδάνε επί δύο ώρες για να βοηθήσουν την ομάδα. Έχει τέτοια δυναμική ο Παναθηναϊκός και ο σύλλογος χαροπαλεύει. Σαν φίλαθλος του Παναθηναϊκού θα ήθελα να ενημερώσω τους φίλους της ομάδας ότι αν συνεχίσει έτσι ο σύλλογος σε κάποια χρόνια δεν θα υπάρχει. Θα υπάρχει μόνο σαν μπάσκετ επειδή υπάρχει αυτός ο άνθρωπος που κρατά ένα τμήμα εκεί που του αρμόζει. Αν θέλουν να κάνουν τα παιδιά τους Παναθηναϊκούς θα τους βάζουν να βλέπουν βίντεο στο YouTube».
Αν εσύ είχες το δικαίωμα επιλογής σε ποιον θα έδινες τα κλειδιά του συλλόγου;
«Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλος από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Είναι ένας άνθρωπος που είναι αποδεδειγμένα Παναθηναϊκός. Ο σύλλογος χρειάζεται αγάπη και έστω για μία ημέρα να είναι ενωμένος. Αν για μία ημέρα το κάνει θα μπορέσει να ξεχρεώσει οποιοδήποτε χρέος. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος άλλος ισχυρός παράγοντας στον Παναθηναϊκό αυτή την στιγμή».
«Οι συνθήκες από τα παιδιά που τρέχουν την ομάδα τηρουμένων των αναλογιών ήταν φανταστικές. Φτιάξανε μία ομάδα που πέτυχε τον στόχο της, δεν οφείλει από τη φετινή σεζόν ούτε ευρώ και κατάφερε να ξεχρεώσει και σχεδόν 100.000 ευρώ σε παλιά χρέη. Όταν λέω διάλυση εννοώ ότι το 2018 ο Παναθηναϊκός έχει τρία τμήματα λιγότερα. Αν συνεχιστεί για άλλα πέντε χρόνια αυτό που γίνεται με την διχόνοια σε 10 χρόνια δεν θα υπάρχει Παναθηναϊκός».
Ξεκίνησε, λοιπόν, η χρονιά με νέα παιδιά που κλήθηκαν να σηκώσουν το βάρος του να κρατήσουν την ομάδα στην κατηγορία. Πόσο εύκολο ήταν αυτό;
«Στις ομάδες πάντα έρχονται ένα – δύο παιδιά και σιγά σιγά προσαρμόζονται. Τώρα σχεδόν όλη η δεύτερη εξάδα αποτελούνταν από έφηβους. Ο Χαράλαμπος ο Ανδρεόπουλος ήταν βασικός. Για όλα τα παιδιά ήταν δύσκολο αλλά επειδή τα παιδιά είναι συγκροτημένοι χαρακτήρες και κατάφεραν να βοηθήσουν σύντομα πολύ τόσο στις προπονήσεις όσο και στα παιχνίδια».
Υπάρχει ένα πολύ οριακό σημείο μέσα στην χρονιά. Τι έγινε και πως έφτασε τελικά ο Παναθηναϊκός να σώσει την κατηγορία;
«Ο πρώτος στόχος ήταν να βρεθούμε μέσα στο γήπεδο και αυτό επετεύχθη μέσα στο καλοκαίρι. Ο δεύτερος στόχος ήταν να σταθούμε αξιοπρεπώς μέσα στο γήπεδο. Κάναμε κάποιες νίκες στην αρχή όμως μετά αν και παλεύαμε τα παιχνίδια δεν παίρναμε τους πόντους που θα μπορούσαμε. Φάνηκε ότι ήταν πολύ δύσκολο να μείνει η ομάδα. Τότε φάνηκε ότι η ομάδα χρειαζόταν ενίσχυση. Τότε έδωσε κάποια χρήματα ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος και η ομάδα ενισχύθηκε».
Ποιος πήρε την πρωτοβουλία για αυτό; Πως έγινε;
«Εγώ ήρθα σε επικοινωνία με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Προσωπικά δεν γνωριζόμασταν, είχαμε συναντηθεί κάποιες φορές στα γήπεδα. Εγώ θεώρησα ότι έπρεπε να κάνω κάτι μήπως και μπορέσει να ενισχυθεί η ομάδα. Απευθύνθηκα στον Δημήτρη Γιαννακόπουλο και εκείνος αμέσως ανταποκρίθηκε. Έτσι, αποκτήθηκαν δύο παίκτες που άλλαξαν τις ισορροπίες. Τα αποτελέσματα μετά ήρθαν σιγά σιγά. Θα μπορούσαν να αποφευχθούν και τα πλέι άουτ αλλά οι ομάδες δεν χτίζονται σε μία ημέρα. Αν δεν γινόταν αυτή η ενίσχυση τον Δεκέμβρη δεν θα τα είχαμε καταφέρει. Το έκανε χωρίς να έχει το παραμικρό όφελος. Αυτό ήταν ένα πολύ κομβικό σημείο, πάνω που είχαμε αρχίσει να βλέπουμε πως ήταν πολύ οριακά τα πράγματα. Με αυτή την ενίσχυση η ομάδα έγινε πιο ανταγωνιστική και έκανε νίκες που έδειξαν ότι αν είχαμε αυτούς τους παίκτες από την αρχή της σεζόν θα ήταν πολύ διαφορετική η πορεία μας».
Πήγατε στο Final 4 του Κυπέλλου αλλά πόσο εύκολο ήταν να το ευχαριστηθείτε έχοντας στο μυαλό σας ότι ακολουθούν κρίσιμα ματς για τα πλέι άουτ;
«Το μυαλό μας ήταν ξεκάθαρα στο Αιγίνιο. Πήγαμε να παίξουμε ένα ή δύο παιχνίδια και να το απολαύσουμε αλλά το μυαλό μας ήταν στα πλέι άουτ. Δεν υπήρχε Final 4 στο μυαλό μας. Ίσως αν είχαμε κερδίσει το ματς στην Κυψέλη με τη Νίκη Αιγινίου να το βλέπαμε αλλιώς αλλά ξέραμε ότι η ομάδα ήταν σε οριακό σημείο. Ξέραμε ότι δεν μας έπαιρνε να έχουμε άλλον τραυματισμό. Αναγκαστικά το μυαλό μας ήταν στα πλέι άουτ. Δεν είχαμε το περιθώριο να βάλουμε αναπληρωματικούς να παίξουν. Ξέραμε ότι στο Αιγίνιο θα παίζαμε όλη την χρονιά».
Χθες ανακοινώθηκε το μέτρο της Κάρτας Φιλάθλου και στον Παναθηναϊκό. Θεωρείς ότι έπρεπε να έχει εφαρμοστεί νωρίτερα;
«Είναι ένα μέτρο που σε άλλους συλλόγους έχει λειτουργήσει αλλά νομίζω ότι όλα αυτά λειτουργούν ενεργητικά σε έναν σύλλογο όταν υπάρχει υγεία».
Η επόμενη ημέρα είναι δυσκολότερη από την προηγούμενη;
«Υπάρχει αγωνία για τις εξελίξεις. Να σου πω την αλήθεια πιο πολύ σαν φίλαθλος παρακολουθώ τις εξελίξεις γιατί θέλω να βρεθεί μία λύση. Κάποια στιγμή πρέπει να βρεθεί μία λύση και να ανακουφιστεί ο σύλλογος».
«Θα ήθελα να τελειώσω την καριέρα μου σε έναν Παναθηναϊκό ενωμένο. Να παίξω ένα – δύο χρόνια ακόμα σε έναν Παναθηναϊκό ενωμένο και ανταγωνιστικό. Ο ιδανικός τρόπος για έναν τέτοιο Παναθηναϊκό θα ήταν υπό την σκέπη του ίδιου ανθρώπου».
Το σύνθημα που ακούστηκε φέτος στη Λεωφόρο, το «εμείς θα σε κρατήσουμε Παναθηναϊκέ» το βιώσατε εσείς;
«Ο κόσμος βοηθάει πάρα πολύ. Υπήρχε συμπαράσταση όπου και αν πήγαινε η ομάδα. Έχουν πολύ μεγάλο μερίδιο στο ότι σώθηκε η ομάδα οι οπαδοί του Παναθηναϊκού».
Θεωρείς ότι έπρεπε από την αρχή η ομάδα να παίξει στην Κυψέλη;
«Στην Κυψέλη υπάρχει κάποιο κόστος που δεν μπορούσε η ομάδα να σηκώσει. Σίγουρα είναι πιο ζεστή έδρα και αν πάνε καλά τα πράγματα θα ήταν ιδανικό να παίξει εκεί η ομάδα».
Ποιος ήταν αυτός που κράτησε περισσότερο την ομάδα στα δύσκολα;
«Δεν υπάρχει ένας συγκεκριμένος, όλοι παρακινούσαμε ο ένας τον άλλον. Η παρουσία του κόουτς έδινε μία σταθερότητα στην ομάδα. Οι πιο παλιοί προσπαθούσαμε να κρατήσουμε την ηρεμία μέσα στην ομάδα. Είναι πολύ δύσκολο να σηκώσεις το βάρος ενός υποβιβασμού, είναι δύσκολο να το διαχειριστείς όλο αυτό».
Στον αγώνα με τη Νίκη τι είπατε πριν μπείτε να παίξετε;
«Όλοι είπαμε κάποια πράγματα. Καθίσαμε και κουβεντιάσαμε. Το πιο ουσιαστικό ήταν ότι αυτή ομάδα δεν άξιζε να περάσει κάτι τόσο δυσάρεστο και έπρεπε να βγούμε αλώβητοι».
Ένας ενδεχόμενος υποβιβασμός του Παναθηναϊκού για πρώτη φορά στην ιστορία του θα μπορούσε να στιγματίσει μία καριέρα;
«Η ζωή προχωράει αλλά σίγουρα θα ήταν κάτι τραγικό για όλους μας. Δεν το άξιζε όμως η ομάδα, έπαιζε πολύ καλό βόλεϊ στο τέλος. Φτάσαμε να κερδίζουμε ομάδες που ήταν μέσα στην τριάδα. Είχαμε παίξει πολύ καλύτερα από τις άλλες ομάδες που έπαιξαν στα πλέι άουτ. Οι άσχημες εμφανίσεις μας οδηγούσαν στο ότι πρέπει να κάνουμε μία νίκη εκτός έδρας. Τελικά κάναμε δύο εκτός έδρας νίκες και αποδόθηκε δικαιοσύνη. Δεν άξιζε η ομάδα να πέσει στην Α2».
Βίωσες μέσα από την φετινή σεζόν τις πιο έντονες στιγμές της καριέρας σου;
«Ήταν έντονη στιγμή και αγχωτική. Το να διεκδικείς ένα τρόπαιο είναι σημαντικό και σου δίνει χαρά αλλά το να υποβιβαστείς είναι βαρύ και ασήκωτο. Το να χάσεις έναν τελικό είναι στενάχωρο αλλά το να υποβιβαστείς με την φανέλα του Παναθηναϊκού θα ήταν ασήκωτο».
Με το ποδόσφαιρο να βιώνει μία χρονιά – εφιάλτη, εσείς που εκλαμβάνατε την πίκρα του κόσμου;
«Η κεφαλή του Παναθηναϊκού είναι το ποδόσφαιρο, αυτό καθορίζει τις εξελίξεις. Από αυτό επηρεάζεται ο Παναθηναϊκός και οικονομικά και από θέμα ατμόσφαιρας. Ο Ερασιτέχνης ακολουθεί την μοίρα του ποδοσφαίρου. Σίγουρα μας επηρεάζει».
Θεωρείς ότι όλο το πρόβλημα του Παναθηναϊκού είναι οικονομικό;
«Σίγουρα τα χρήματα θα έδιναν μία πολύ μεγάλη ανάσα αλλά θα έπρεπε να λυθεί και το θέμα του πως λειτουργεί αυτός ο σύλλογος. Ο Παναθηναϊκός θα έπρεπε να κάνει μία επανίδρυση σαν σύλλογος, να αποφασίσει πως θέλει να λειτουργεί. Ό,τι και αν συζητάμε αυτή την στιγμή ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει πρόβλημα ύπαρξης και αυτό δεν αντιμετωπίζεται μόνο με χρήματα. Πρέπει να δουν πως θα λειτουργήσει ο σύλλογος με υγεία. Αυτός που θα πάρει το μέλλον του συλλόγου στα χέρια του πρέπει να στηριχθεί από όλους. Πρέπει να υπάρξει ένα όραμα που θα το στηρίξει ο κόσμος».
Με την σημερινή κατάσταση θα υπάρχει βόλεϊ του χρόνου στην Α1;
«Με την σημερινή κατάσταση είναι πάρα πολύ δύσκολο. Δεν γνωρίζω αν μπορούν οι ίδιοι άνθρωποι να σηκώσουν το ίδιο βάρος που σηκώσανε φέτος. Είναι πάρα πολύ ψυχοφθόρο για να το σκεφτώ αυτή την στιγμή. Δεν μπορεί κάθε χρόνο ο Παναθηναϊκός να φτιάχνει ομάδα μία σεζόν πριν αρχίσει το πρωτάθλημα. Αν είναι να γίνει να αποφασίσει η οικογένεια του Παναθηναϊκού τι θέλουν να αφήσουν στις επόμενες γενιές. Θέλουν να αφήσουν έναν σύλλογο με 20 τμήματα; Με 10; Να αποφασίσουμε τι Παναθηναϊκό θέλουμε να αφήσουμε στις επόμενες γενιές».
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου