Eξαρτάται για τι Παναθηναϊκό μιλάμε...


O Παναθηναϊκός κατάφερε να πάρει την πρόκριση στην επόμενη φάση του Κυπέλλου Ελλάδας ανατρέποντας το εις βάρος του 2-0 στο ημίχρονο (!) και κερδίζοντας το ματς με 3-4. Έτσι η πρόκριση ήρθε μέσω ισοβαθμίας με τον Ηρακλή και το μεγαλύτερο κέρδος είναι πως ο κόσμος πλέον θα έχει να περιμένει μια κλήρωση, κάποια νοκ άουτ ματς, πιθανότατα κάποια ντέρμπι και έναν στόχο μιας κατάκτησης τροπαίου.

Αφήνοντας λοιπόν όλα αυτά στην άκρη, επαναφέρω ένα θέμα που είχα αναφέρει πριν κάτι μήνες σχετικά με το "τι Παναθηναϊκό έχετε μέσα στην καρδιά σας"...


Τι συναισθήματα είχατε πριν τον αγώνα; Τι συναισθήματα όταν το ημίχρονο έβρισκε την ομάδα σας πίσω στο σκορ με 2-0 στο ημίχρονο; Τι συναισθήματα όταν σε μόλις 10' το 2-0 έγινε 2-3 και τι όταν ο διαιτητής σφύριξε την λήξη και ο Παναθηναϊκός πήρε την πρόκριση;

Ωραία συναισθήματα δεν γεννάει το ποδόσφαιρο...;

Εγώ πραγματικά δεν ξέρω τι ένιωσα. Σίγουρα πάντως όχι χαράς και ανακούφισης.

Γιατί ο Παναθηναϊκός για μένα είναι ιδέα. Μια ιδέα που έχει συγκεκριμένη νοοτροπία και αξίες. Και μετά ποδοσφαιρική ομάδα που μετράνε τα αποτελέσματα. Ο Παναθηναϊκός μου θέλω να διαφέρει από τους άλλους και να αποτελεί παράδειγμα στην Ελληνική κοινωνία. Να διαφέρει πραγματικά και όχι στα λόγια, όχι όποτε συμφέρει. Ο Παναθηναϊκός που "παρέλαβα", θέλω να τον "παραδωσω" στην επόμενη γενιά σε καλύτερη έκδοση και σίγουρα όχι σε χειρότερη.

Κάποιοι μπορεί να βλέπουν φυσιολογικά όσα συμβαίνουν στον Σύλλογο ή πολύ απλά να συνηθίζουν. Συγνώμη, αλλά δεν μπορώ να κάνω το ίδιο. Μπορεί πλέον να μην μου κάνουν εντύπωση πολλά πράγματα γύρω από τον Σύλλογο, αλλά στην Πανναθηναϊκή νοοτροπία και πιστεύω μου δεν μπορώ να κάνω εκπτώσεις.

Η συγκεκριμένη πρόκριση θα λειτουργήσει ως παυσίπονο για το ποδοσφαιρικό τμήμα, αλλά αυτό το...πράγμα εμένα σήμερα δεν με έκανε υπερήφανο. Μάλλον το αντίθετο.


ΥΓ: Μπράβο στον κόσμο που πήγε σήμερα στην Ριζούπολη. Διπλά μπράβο σε όσους έφυγαν (χωρίς προφανώς να κατακρίνω όσους έμειναν).

ΥΓ2: Μπράβο για τιςς δηλώσεις του Ουζουνίδη μετά το τέλος του ματς.

ΥΓ3: Και προφανώς μπράβο στον Αλαφούζο. Είναι τεράστιο κατόρθωμα αυτό που έχει πετύχει με τον κόσμο του Συλλόγου.

Σχόλια