Τώρα κατάλαβα

Πόσα χιλιάδες ευχαριστώ...

Λένε πως πολλές φορές, όταν ο νους μπερδεύεται από την συνεχή ροή πληροφοριών και ακατάπαυστη εναλλαγή εικόνων δεν μπορεί να αντιληφθεί κάποια ξεκάθαρα γεγονότα. Και τότε συνηθίζεις να κοιτάς τα δέντρα και να χάνεις το δάσος. Λένε επίσης πως τα μεγαλύτερα σοκ, τα παθαίνει το μυαλό όταν συνειδητοποιεί απλά πράγματα που τόσο καιρό είτε δεν τα είχε αναλογιστεί είτε τα είχε με διαφορετική σειρά μέσα του. Και αυτά τα παθαίνει τις στιγμές που δεν το περιμένεις.

Σήμερα στο ΟΑΚΑ ήμουν άκρως συνειδητοποιημένος για τους λόγους που πάω και θα κάνω σύνθημα στο στόμα μου κάποια ονόματα. Πήγα προετοιμασμένος να νιώσω Παναθηναϊκά συναισθήματα, αλλά διάολε τι ήταν αυτό όταν πήρε το μικρόφωνο ο Παύλος;


Είπε ό,τι είχε να πει ο Παύλος. Αλήθεια, δεν είχε και τόση σημασία για μένα τι θα έλεγε. Είναι από τις εξαιρέσεις ανθρώπων στον Παναθηναϊκό οργανισμό που δεν χρειάζεται να πουν τίποτα γιατί πολύ απλά μίλησαν και μιλούν οι πράξεις τους. Αλλά τι ήταν αυτό που με έπιασε μόλις έκανε ζουμ η κάμερα στο πρόσωπο του;

Κοτζάμ μαντράχαλος να χω σκύψει και να κοιτάζω την οθόνη βουρκωμένος. Για τον άνθρωπο που έκανε πραγματικότητα μερικά από τα πιο τρελά Παναθηναϊκά μου όνειρα. Για αυτόν που εξέφραζε με τον πιο αγνό και ρομαντικό τρόπο την Παναθηναϊκή τρέλα. Τίποτα. Τα πάντα χαμένα. Κοιτούσα την οθόνη και σκάγανε στο μυαλό μου σαν τρέιλερ εικόνες. Λαϊκά δικαστήρια, αγιασμοί, προπονήσεις, κληρώσεις, τρόπαια, αεροδρόμια, συνελεύσεις, γιορτές...

Τα πιο σημαντικά γεγονότα που έχουν λάβει χώρα στον Σύλλογο τα τελευταία 50 χρόνια έχουν μια κοινή συνισταμένη. Τον Παύλο Γιαννακόπουλο. Πως να μην σε πιάνει δέος όταν αυτός ο άνθρωπος πάλι το μόνο που έχει να πει είναι "φίλοι Παναθηναϊκοί" και "ευχαριστώ";

Ο Παύλος μπορεί ακόμη να μην το έχει καταλάβει αλλα κράτησε γενιές Παναθηναϊκών σε πολύ δύσκολα χρόνια.

Όπως δεν είχα καταλάβει και εγώ πολλά πράγματα μέχρι σήμερα. Όμως πλέον κατάλαβα και τα ένιωσα για τα καλά μέσα μου.

Σήμερα πήγαμε να αποθεώσουμε την χρυσή πεντάδα της ιστορίας μας. Ποιος την δημιούργησε;

Πριν σχεδόν δύο χρόνια το ΟΑΚΑ δάκρυζε για τον Ομπράντοβιτς; Ποιος τον έφερε και του παρείχε τις καλύτερες συνθήκες για μεγαλουργήσει;

Το πιο πετυχημένο τμήμα στην ιστορία του Ελληνικού αθλητισμού πηγάζει από τον Παναθηναϊκό. Ποιος το έφτιαξε χωρίς να λογαριάζει το κόστος;

Το οικογενειακό κλίμα που αποτελούσε και αποτελεί σήμα κατατεθέν αυτού του τμήματος. Ποιος το καλλιέρησε;

Όλα λοιπόν έχουν κοινή συνισταμένη τον Παύλο Γιαννακόπουλο.

Τώρα λοιπόν κατάλαβα. Τώρα τα ξεκαθάρισα μέσα μου. Αρκούσε η σημερινή έκφραση του προσώπου του που τόσα χρόνια μετά είναι η ίδια, κοιτώντας με λατρεία τον κόσμο του Συλλόγου που σε κάθε δηλωση του τόνιζε πως στόχος του ήταν να τους κάνει ευτυχισμένους.

ΚΥΡΙΕ Παύλο σε ευχαριστώ που σε έζησα.

Μακάρι να προλάβω να ζήσω κι άλλον παράγοντα με την ίδια αυθεντική τρέλα και τις ίδιες αξίες όπως εσένα.

ΕΣΥ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΝΑΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΜΑΣ ΝΙΩΘΑΤΕ. ΑΥΤΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΑΓΝΟΥΣ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥΣ ΑΛΛΩΣΤΕ.