Κρίμα που τον στέρησαν από τον κόσμο, κρίμα που τον στέρησαν από τον Σύλλογο, κρίμα που αλλοίωσαν την ιστορία

Σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα. Αυτό ένιωσαν όσοι βρέθηκαν σήμερα το απόγευμα στον Κεντρικό, αυτό αισθάνθηκαν όσοι είδαν μετά τις φωτογραφίες από την επίσκεψη του Γάλλου άσου στα στενά της Λεωφόρου.

Μπορεί ο Σισέ να πάτησε το γήπεδο της Λεωφόρου μόλις μια φορά κατά την παρουσίαση του το καλοκαίρι του 2009, αλλά 6 χρόνια μετά έδειξε ότι κατάλαβε καλά από το σύντομο πέρασμα του στην Ελλάδα πως η καρδιά του Παναθηναϊκού χτυπάει στους Αμπελόκηπους.

Η σημερινή του επίσκεψη ήταν ακόμη μια
απόδειξη τι μεγάλο έγκλημα διαπράχτηκε το καλοκαίρι του 2011 όταν και αποφασίστηκε να πουληθεί όσο-όσο για να μην καταστραφούμε οικονομικά. Τελικά και έφυγε και καταστραφήκαμε.

Αν και αγωνίστηκε μόλις δύο χρόνια με το τριφύλλι στο στήθος, εν έτει 2015 φάνηκε για ακόμη μια φορά πως είναι ένας από τους απειροελάχιστους ποδοσφαιριστές στην ιστορία μας που λατρεύττηκε τόσο από τον κόσμο του Συλλόγου.

Όταν ήταν στην ομάδα, συνήθιζα να γράφω πως με τα γκολ του αργά ή γρήγορα θα μπορούσε να μπει πλάι στους Βαζέχα, Σαραβάκο και Αντωνιάδη. Τελικά η γρήγρη αποχώρηση του από την Ελλάδα, δεν μου επέτρεψε να νιώθω δικαιωμένος για κάτι τέτοιο. Αν και τα 47 του γκολ σε 61 συμμετοχές αποτελούν ένα πολύ μεγάλο κατόρθωμα, δεν έμεινε για να πετύχει πιο σημαντικά Ευρωπαϊκά επιτεύγματα από τα γκολ του στο Ολίμπικο.

Για αυτό, αν και ήταν μεγάλη χαρά που τον είδαμε στον σύνδεσμο σαν παλαίμαχο πλέον ποδοσφαιριστή, το μεγάλο κρίμα κυριάρχησε που δεν τον άφησαν να γίνει ο απόλυτος ηγέτης της νεότερης εποχής του ποδοσφαιρικού τμήματος.

Σκεφτείτε μόνο να έμενε 5-6 χρόνια και σε αντίστοιχη φάση όταν σταματούσε το ποδόσφαιρο, πόσος περισσότερος κόσμος θα μαζευόταν και πόσες γενιές θα μεγάλωνε..