Παρακολουθώντας το παιχνίδι σε
καφετέρια(μετά από πάρα πολύ καιρό) παρατήρησα ένα πράγμα το οποίο με τρόμαξε. Σε κάθε μα κάθε βουτιά παίχτη τους ζητούσαν φάουλ και κάρτα. Για φάουλ που έκανε η ομάδα τους και ήταν εξόφθαλμα διαμαρτύρονταν! Βλέπετε έχουν συνηθίσει αλλιώς. Και μιλάμε για ένα παιχνίδι στο οποίο ο Οσφπ πήρε 25 φάουλ έναντι 11 της Ουκρανικής ομάδας!
Φανταστείτε για παράδειγμα τα φάουλ να ήταν ίσια τι είχε να γίνει. Το χειρότερο που έχουν κάνει αυτή και η προηγούμενη εγκληματική οργάνωση, είναι ότι πλέον μεγάλη μερίδα των φίλων του Ολυμπιακού και ιδιαίτερα οι μικρότεροι σε ηλικία δεν ξέρουν να δουν ποδόσφαιρο! Χθες έβλεπαν παντού πέναλτι και ακυρωμένα γκολ που μόνο στην Ελλάδα θα δίνονταν. Δεν ξέρουν πως είναι το 50-50 και ακόμη χειρότερα δεν ξέρουν τι πάει να πει να σε αδικείσαι από τη διαιτησία. Γιατί κακά τα ψέματα, υπάρχουν και πραγματικά ανθρώπινα διαιτητικά λάθη. Θεωρούν ότι το μόνο δίκαιο είναι να παίρνει φάουλ ο Οσφπ και κίτρινες και κόκκινες η αντίπαλη ομάδα. Θεωρούν ότι το μόνο δίκαιο αποτέλεσμα για την ομάδα τους είναι η νίκη και κανένα άλλο και όταν δεν κερδίζουν φταίνε όλα τα υπόλοιπα εκτός της ομάδας τους. Δε θα μιλήσω για το ποιος πρέπει να παίρνει το πρωτάθλημα κατά τη γνώμη τους. Μια χρονιά το έχασαν, το 2010 και έγινε ο κακός χαμός από επεισόδια.
Αυτή η θλιβερή κατάσταση εκπορεύεται από τις διοικήσεις τους, αλλά ακολουθείται και από τους δημοσιογράφους. Παρακολουθώ καθημερινά αρκετά αθλητικά sites. Αυτά που γράφονται από τους δημοσιογράφους δεν τα γράφει ούτε 5χρονος. Άτομα άβουλα, που είτε εσκεμμένα είτε λόγω τρομοκρατίας δε γράφουν αυτό που βλέπουν, αλλά αυτό που θέλει να ακούσει ο άρρωστος οπαδός. Η συμβολή τους και η εμπλοκή τους στις εγκληματικές οργανώσεις είναι τεράστια όπως έχει αποδειχθεί και από συνομιλίες του κοριού της ΕΥΠ. Συγνώμη, αλλά εγώ ξέρω ότι ο δημοσιογράφος είναι αυτός που τολμάει να λέει αλήθειες και όχι να χαϊδεύει αυτιά. Αυτός που ασκεί κριτική στα κακώς κείμενα και επαινεί εκείνον που πραγματικά αξίζει. Αυτός που θα πάρει θέση για το αν ήταν πέναλτι ή όχι, αυτός που θα πει εάν ήταν κόκκινη κάρτα ή όχι, αυτός που θα λάβει θέση για κάθε ομάδα με το θάρρος της γνώμη του και μόνο. Και δε θα είναι φερέφωνο του κάθε εργοδότη. Oποιο site ή εφημερίδα να διαβάσει κανείς, το μόνο πράγμα με το οποίο δεν ασχολούνται οι δημοσιογράφοι – οπαδοί είναι το ποδόσφαιρο αυτό καθ’ αυτό.
Το μόνο ευχάριστο είναι ότι τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν οι φωνές ακόμη και μέσα από τους φιλάθλους τους δικούς τους. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι από την αηδία που νιώθουν ή όχι αλλά το ότι κάποιοι αρχίζουν και ξυπνάνε είναι καλό. Θέλω πάρα πολύ να βλέπω ένα πρωτάθλημα το οποίο να παίζεται επί ίσοις όροις, χωρίς ομάδες δορυφόρους, χωρίς διαιτητές καμικάζι, με ισχυρούς τον Παο, τον Οσφπ, την Αεκ και τις ομάδες της Θεσσαλονίκης και της επαρχίας. Με αυτό τον τρόπο ο φίλαθλος θα επιστρέψει στο γήπεδο. Και αν είναι ευχαριστημένος με το θέαμα που βλέπει και δεν έχει διαιτησίες και δηλώσεις «μεγαλοεπενδυτών» να του δηλητηριάζουν το μυαλό, θα χειροκροτήσει και τον αντίπαλο όταν αυτός θα το αξίζει. Θα χειροκροτήσει την ομάδα του κι ας έχασε. Δυστυχώς αυτά παραμένουν όνειρα θερινής νυκτός και όσο υπάρχουν τέτοιοι παράγοντες και τέτοιοι δημοσιογράφοι, θα γεμίζουμε με τυφλούς οπαδούς – ενίοτε υπαλλήλους.
ΥΓ 1: Αν ο εισαγγελέας κάνει σωστή δουλειά, έχουμε μια ελπίδα να ξεβρομίσει αυτό που αγαπάμε όλοι, το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός γενικότερα.
ΥΓ 2: Οι δηλώσεις Καραπαπάρα μετά το χθεσινό παιχνίδι είναι για γέλια.
ΥΓ 3: Ένα πράγμα θέλω να δω την Κυριακή. Πάθος για τη νίκη από όλους τους παίκτες μας! Να τρώνε σίδερα και να παίξουν με Παναθηναϊκή ψυχή! Η ισοπαλία και η ήττα χωνεύονται, η αδιαφορία όχι! Οι φίλαθλοι του μεγαλύτερου αθλητικού συλλόγου της χώρας ξέρουν να αναγνωρίζουν την προσπάθεια και να χειροκροτούν του παίκτες τους και σε ήττες. Χαρακτηριστικό το περσινό 0-1 της Λεωφόρου.
ΥΓ 4: Ο ΠΑΟ δεν είναι απλά ένας αθλητικός όμιλος. Είναι ιδέα, είναι αρχές και ιδανικά γι αυτό κανείς άλλος σύλλογος δεν μπορεί να τον πλησιάσει.
ΥΓ 5: Μια νύχτα δική μου, ολόκληρη η ζωή σου.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου