Τέτοιες γκέλες μετά από 15 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα δεν είναι ούτε μέσα στο πρόγραμμα, δεν είναι ούτε ανεκτές!

 Το ζήσαμε κι αυτό. Βασικά, ούτε καν. Το έχουμε ζήσει αρκετές φορές το χθεσινό για να μας προκαλεί πλέον σοκ. Να ναι καλά και ο κ.Γιάννης...

Αμιγώς αγωνιστικά, το χθεσινό ήταν ένα ματς που παρότι προηγηθήκαμε νωρίς, δεν μπορέσαμε να το...λήξουμε γιατί αφενός το πρόβλημα της επιθετικής δυστοκίας κάνει την εμφάνιση του σε κάθε παιχνίδι κι αφετέρου η κατάρρευση στο δεύτερο 45λεπτο σε συνδυασμό με τον φτωχό πάγκο και με την καλή ομάδα που έχει ο Λεβαδειακός ήταν αρκετά για να μας στερήσουν τους πρώτους δύο βαθμούς από το πρωτάθλημα.

Με τέτοια ηρεμία θα το διάβαζα το ματς και θα καθησύχαζα τον εαυτό μου πως μόλις μπήκε ο Σεπτέμβριος και κανένα πρωτάθλημα δεν κρίθηκε ποτέ από τόσο νωρίς. Θα κάνουν και οι άλλοι γκέλες, οπότε υπάρχει χρόνος να μαζευτεί η απώλεια.

Και θα περιμένα το επόμενο ματς για να δω την αντίδραση της ομάδας και παράλληλα τους επιθετικούς που πήραμε και δεδομένα θα φέρουν μια φρεσκάδα στην ομάδα. Ακριβώς αυτά θα συλλογιζόμουν και θα έπεφτα για ύπνο, αφού γυρνούσα από το παιχνίδι.

Όμως, ο ύπνος πήρε καθυστέρηση πολλές ώρες, μιας και αυτή η κατάσταση που επικρατεί χρόνια στην ομάδα έχει ένα μοναδικό προσόν, κάθε φορά που λες ότι να πα να γαμηθούν και δεν θα σε επηρεάζει, κάθε φορά καταφέρνουν να σε επηρεάσουν...

Μακάρι η χθεσινή γκέλα να μπορούσε να αντιμετωπιστεί ως μια γκέλα που συμβαίνει μέσα στο ποδόσφαιρο...

Μακάρι η χθεσινή ξενέρα να λειτουργούσε ως αφορμή για περαιτέρω συσπείρωση...

Μακάρι αλλά η πραγματικότητα είναι σκληρή και τελείως διαφορετική γιατί αυτή η γκέλα είναι ακόμη ένα καρφί σε ένα από τα εκατοντάδες που έχουν πέσει όλα αυτά τα χρόνια.

Αν δεν υπήρχαν 15 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα κι αν δεν υπήρχε ένας παράγοντας που προκαλεί αντιπάθεια στην πλειοψηφία του κόσμου, τότε τα πράγματα θα ήταν αλλιώς και καμία καταστροφή δεν θα ερχόταν 31 Αυγούστου.

Όμως τα 15 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα και η παρουσία του Αλαφούζου δεν επιτρέπουν να αισιοδοξείς και να συσπειρώνεσαι. Επιτρέπουν τα ακριβώς αντίθετα. 

Κάποιοι θα έλεγαν πως τα πρώτα 15 χρόνια είναι δύσκολα, αλλά είναι πάρα πολλά ρε πούστη μου. Πάρα πολλά. Κάποτε διαλυόμασταν που η ομάδα έμενε χωρίς πρωτάθλημα στα 7 χρόνια και τώρα πιάσαμε τα υπερδιπλάσια...

ΥΓ: Το μεσημέρι να φτιάχνεσαι με εκδρομές και πλάνα και το βράδυ να τρως αυτήν την μίρλα ξανά...