Αύριο μπορεί να προκριθούμε, μπορεί να αποκλειστούμε...
Η καρδιά μου λέει 4-1 και τάβλα οι Τσέχοι...η λογική λέει θα παίξουμε καλύτερα από την Πράγα και η εμπειρία στα χρόνια του Αλαφούζου λέει αποκλεισμό.
Όπως και να χει, αυτά μέχρι αύριο το βράδυ δεν έχουν να λένε...
Αλλού θέλω να την πάω την κουβέντα.
Άκουσα την συνέντευξη τύπου του Γιοβάνοβιτς και δεν ξέρω πότε ήταν η τελευταία φορά που άκουσα προπονητή μας, να βάζει σαν βάση των πάντων τον κόσμο. Σε κάθε ερώτηση από εδώ το πήγαινε, από εκεί το πήγαινε, κατέληγε στην ανάγκη της ομάδας να δώσει χαρά στον κόσμο.
Και ακριβώς έτσι είναι, καθώς όπως έγραψα και τις προάλλες, η ομάδα δεν καλείται μόνο να προκριθεί αλλά να αγκαλιάσει περισσότερο τον κόσμο, τώρα που μοιάζει σαν να ενεργοποιείται (κάπως).
Μια ακόμη ξενέρα θα μας επαναφέρει στα γνωστά. Μια πρόκριση όμως (ακόμη κι αν μιλάμε για την κατώτατη Ευρωπαϊκή διοργάνωση και δη τα προκριματικά), μπορεί...βασικά είναι σίγουρο ότι θα δώσει άλλον αέρα.
Για τον κόσμο λοιπόν!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου